Page 117 - kpi21190
P. 117
117
ได้แก่ สิทธิพลเมือง สิทธิทางการเมือง สิทธิทางเศรษฐกิจ สิทธิทางสังคมกับวัฒนธรรม
การถกเถียงกันทั้งหมดนี้โดยภาพรวมคือเกี่ยวข้องกับสิทธิส่วนบุคคลหรือสิทธิส่วนรวม ในปี
พ.ศ. 2529 ปฏิญญาสหประชาชาติว่าด้วยสิทธิในการพัฒนาได้เน้นว่าสิทธิมนุษยชนนั้นไม่อาจ
แบ่งแยกได้และต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน ต่อมาในปี พ.ศ. 2555 การประกาศสิทธิมนุษยชนของ
อาเซียนใช้แนวทางเดียวกัน ประเทศของสมาชิกอาเซียนยืนยันอย่างชัดเจนถึงปฏิญญาสากล
ว่าด้วยสิทธิมนุษยชน สิทธิพลเมือง สิทธิทางการเมือง สิทธิทางเศรษฐกิจ สิทธิทางวัฒนธรรม
กับสังคม สิทธิเหล่านี้เป็นกฎสากลและมีเป้าหมายเพื่อความยั่งยืนเช่นเดียวกันกับการยอมรับว่า
สิทธิมนุษยชนต้องไม่มีการแบ่งแยกและต้องพึ่งพาซึ่งกันและกัน
อย่างไรก็ตามมีแรงกดดันอย่างต่อเนื่องระหว่างผู้ที่เน้นสิทธิทางแพ่งและทางการเมือง
รวมทั้งผู้ที่ให้ความสำคัญกับเรื่องสิทธิทางเศรษฐกิจ ในบางประเทศสิทธิของรัฐในการพัฒนา
มุ่งเน้นการส่งเสริมและปกป้องผลประโยชน์ทางธุรกิจต่าง ๆ บางประเทศมุ่งเน้นไปที่
การคุ้มครองสิทธิของการเสริมสร้างความเข้มแข็งของประชากรที่ด้อยโอกาส การมีส่วนร่วม
ของผู้หญิงและเด็ก หรือกลุ่มคนท้องถิ่น สิทธิส่วนรวมที่เชื่อมโยงกับด้านอื่นๆ ถูกมองว่ามี
ความสำคัญ บางส่วนเน้นสิทธิในการตัดสินใจของตนเองที่หมายถึงสิทธิอธิปไตยของรัฐที่จะ
พิจารณาการพัฒนาของตนเองที่เน้นการส่งเสริมผลประโยชน์ทางธุรกิจ สิทธิในการพิจารณา
การพัฒนาของประชาชนในท้องถิ่นที่อาจไม่สอดคล้องกับเป้าหมายของรัฐหรือเป้าหมาย
ทางธุรกิจ
ความตึงเครียดทั้งหมดนี้เกิดขึ้นให้เห็นได้เมื่อผู้รักษาสิทธิต้องการแสวงหาความคุ้มครอง
สิทธิทางเศรษฐกิจและสังคม เช่น สิทธิด้านสิ่งแวดล้อม สิทธิที่ดิน สิทธิแรงงาน สิทธิของชน
พื้นเมือง นักกฎหมายด้านสิทธิมนุษยชน ทนายความ นักข่าว ประชากรกลุ่มอื่น ๆ เป็นต้น
ทั่วโลกมีคดีฟ้องร้องและมีการดำเนินคดีต่าง ๆ มีการถูกหักหลัง ถูกทำร้าย ถูกคุุมขัง ฆาตกรรม
คนสูญหาย จากการเป็นศัตรูของโครงการพัฒนาด้านต่าง ๆ หรือศัตรูของรัฐบาล
นักเคลื่อนไหวเรื่องผลกระทบจากเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศโลกที่กำลังมีผลคุกคามต่อโลก
ก็เช่นกัน อาจเป็นการป้องกันสิทธิทางแพ่งและทางการเมืองและมีการสนับสนุนอย่างสันติซึ่งมี
ความสำคัญต่อการปฏิบัติตามสิทธิทางเศรษฐกิจสังคมและวัฒนธรรมของบุคคลต่าง ๆ
ในชุมชนและชนพื้นเมืองที่ไม่มีเสียงหรืออำนาจในการต่อต้านกับความไม่เท่าเทียมและไม่มี
ความสมดุลในสังคม แทนที่จะเห็นว่าสิทธิแต่ละด้านที่สมบูรณ์อาจจะต้องเลือกคำนึงถึงสิทธิ
การอยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืนเพื่อปกป้องผลประโยชน์ที่เท่าเทียมกันสำหรับทุกคนในสังคม เอกสารประกอบการอภิปรายร่วมระหว่างผู้แทนจากต่างประเทศ
ตลอด 70 ปีที่ผ่านมามีการยอมรับสิทธิมนุษยชนทั่วโลก ประเทศส่วนใหญ่มีการดำเนิน
งานที่ต้องปฏิบัติตามพันธกรณีซึ่งรวมถึงประเทศไทยด้วยซึ่งอาจจะไม่ใช่ตัวอย่างประเทศ
ที่สนับสนุนด้านสิทธิมนุษยชนทั้งในประเทศและระหว่างประเทศ จะมีการพูดคุยเกี่ยวกับ
ประเทศไทยในส่วนอื่น ๆ ของงานประชุมนี้ แต่ดิฉันขอเริ่มตัวอย่างประเทศแคนาดาซึ่งเป็น
ประเทศของดิฉันก่อน ประเทศแคนาดาได้ให้สัตยาบันสนธิสัญญาสิทธิมนุษยชนแล้วแต่ไม่ได้
