Page 98 - kpi19842
P. 98

“กระบวนการเป็นผู้น าแบบทางการและการมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นของกลุ่มชาติพันธุ์ชาวไทยภูเขา กรณีศึกษากลุ่มชาติพันธุ์
                       ชาวไทยภูเขา อ าเภอคลองลาน จังหวัดก าแพงเพชร”  โดย  โอกามา จ่าแกะ  ผศ.ณัฏฐวุฒิ  ทรัพย์อุปถัมภ์  ชลกานดาร์  นาคทิม





                  ดั้งเดิมจากหลายจังหวัดของภาคเหนือตอนบนและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ รวมถึงชนเผ่าชาติพันธุ์
                  (ชาวไทยภูเขา) ซึ่งมีชนชาติพันธุ์เกือบจะครบทุกชนเผ่าที่มีอยู่ในประเทศไทย คือกะเหรี่ยง (ปกากญอ)

                  แม้ว (ม้ง) เย้า (เมี่ยน) มูเซอ (ละหู่) ลีซอ (ลีซู) อีก้อ (อาข่า) และชาวถิ่น (ลัวะ)

                         ชนเผ่าปกากญอ หรือชาวปกากญอ เป็นชนเผ่าแรกๆ ที่ได้เข้ามาตั้งรกรากในเขตพื้นที่อ าเภอคลอง

                  ลาน ทั้งนี้จากหลักฐานที่ปรากฏ ทั้งทางด้านโบราณคดีและทางด้านประวัติศาสตร์ ต่างยืนยันได้ว่า

                  ชนเผ่าปกากญอได้ตั้งรกรากอยู่บนพื้นที่นี้มานานแล้ว ซึ่งตามวิถีชีวิตของชาวปกากญอส่วนใหญ่จะประกอบ
                  อาชีพการเกษตรที่เรียกว่า “ไร่หมุนเวียน” และเมื่อพิจารณาจากแผนที่การตั้งที่อยู่อาศัยของชนเผ่าก็พบว่า

                  ทางฝั่งทิศตะวันตกค่อนไปทางเหนือของประเทศไทยเป็นที่ที่ชาวปกากญอตั้งถิ่นฐานอยู่อย่างหนาแน่น
                  มากที่สุด


                         ปรากฏการณ์การเคลื่อนย้ายอพยพของประชากรในอ าเภอคลองลานได้เริ่มปรากฏอย่างชัดเจน
                  เมื่อทางราชการได้ให้สัมปทานการท าไม้แก่บริษัทเอกชนในพื้นที่อ าเภอคลองลาน ประมาณ พ.ศ.2500 (สิริ

                  วรรณ  สิรวณิชย์ และวรพรรณ ขาวประทุม, 2558) ท าให้เกิดความต้องการแรงงานจ านวนมากในกิจการ
                  ท าไม้ มีผู้คนประชาชนจากหลายจังหวัดต่างพากันหลั่งไหลเข้ามาในอ าเภอคลองลาน เพื่อรับจ้างเป็น

                  แรงงาน เช่น เชียงราย เชียงใหม่ ล าปาง แพร่ น่าน เพชรบูรณ์ เลย อุบลราชธานี และนครราชสีมา เป็นต้น

                  และเมื่อสัมปทานป่าไม้สิ้นสุดลง ผู้ที่เข้ามารับจ้างแรงงานเห็นว่าพื้นที่คลองลานเป็นที่รกร้างว่างเปล่าและ
                  มีความอุดมสมบูรณ์ จึงได้น าครอบครัวและชักชวนญาติพี่น้องมาตั้งถิ่นฐานท ามาหากินในพื้นที่นี้


                         ครั้นเมื่อทางราชการได้ประกาศเขตอุทยานแห่งชาติ เมื่อวันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ.2525 พื้นที่ในเขต
                  อ าเภอคลองลานจ านวนหนึ่งในสี่ของอ าเภอได้ถูกประกาศให้เป็นเขตป่าอุทยานแห่งชาติ ครอบคลุมอาณา

                  บริเวณ จ านวน 187,500 ไร่ กินพื้นที่สามต าบลในสี่ต าบลของอ าเภอคลองลาน ได้แก่ ต.คลองลานพัฒนา

                  ต.คลองน้ าไหล และ ต.โป่งน้ าร้อน จึงเป็นเหตุท าให้ทางหน่วยงานราชการต้องท าการอพยพชาวเขาในเขต
                  อุทยานให้ลงมาอยู่ที่พื้นราบในพ.ศ.2529 จากเหตุการณ์ดังกล่าวได้ก่อให้เกิดผลกระทบต่อวิถีชีวิตของชาว

                  คลองลานโดยรวม ทั้งชาวไทยพื้นราบและชนเผ่าชาติพันธุ์ชาวไทยภูเขา ซึ่งต้องจ ายอมละทิ้งวิถีชีวิตเกษตรกร
                  บนภูเขามาเป็นแรงงานรับจ้างเป็นส่วนใหญ่ มีการอพยพชาวเขาให้มาแทรกอยู่รวมกับชาวไทยพื้นราบ

                  ซึ่งชุมชนชาวพื้นราบเองก็มีความแตกต่างกันทางด้านพื้นเพ ภาษาถิ่น และวัฒนธรรมย่อยอยู่แล้ว ท าให้
                  หมู่บ้านในอ าเภอคลองลานมีความสลับซับซ้อนและมีความหลากหลายแตกต่างจากสังคมชนบทโดยทั่วไป


                         การแบ่งเขตการปกครองส่วนท้องถิ่น (อปท.) ในอ าเภอคลองลาน ได้มีการจัดแบ่งไว้จ านวน
                  4 แห่ง 2 ประเภท ประกอบด้วย เทศบาล 1 แห่ง คือเทศบาลต าบลคลองลานพัฒนา องค์การบริหารส่วน

                  ต าบล (อบต.) 3 แห่ง ประกอบด้วย อบต.คลองน้ าไหล อบต.โป่งน้ าร้อน อบต.สักงาม โดยในแต่ละองค์กร

                  ปกครองท้องถิ่นนั้น บางพื้นที่ของหมู่บ้านก็จะเป็นชาวไทยพื้นราบทั้งหมด ไม่มีกลุ่มชาติพันธุ์ชาวไทยภูเขา
                  อาศัยอยู่ และบางแห่งก็จะมีเพียงหมู่บ้านเดียว หรือบางหมู่บ้านที่มีจ านวนน้อย ประมาณ 2-3 หมู่บ้าน

                  ทั้งนี้เป็นผลจากการอพยพจากที่สูงและได้รับการจัดสรรที่ดินจากหน่วยงานของภาครัฐ ซึ่งภาพรวมของ





                                                            97
   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103