Page 15 - kpi19839
P. 15
“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ” โดย อ.โชติกา สิงหาเทพ อ.ธนิกานต์ ศรีจันทร์ อ.เสาวนีย์ จันทสังข์
1.2 วัตถุประสงค์ของการวิจัย
1.2.1 เพื่อศึกษาบทบาทผู้สูงอายุในการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น
1.2.2 เพื่อศึกษาปัญหา อุปสรรคในการด าเนินงานการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น
1.2.3 เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นให้เป็นฐานการสร้างรายได้ตามหลักปรัชญา
เศรษฐกิจพอเพียง
1.2.4 เพื่อจัดท าข้อเสนอแนะเชิงนโยบายการจัดสวัสดิการผู้สูงอายุ
1.3 นิยามศัพท์
ผู้สูงอายุ หมายถึง ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไป ทั้งชายและหญิง ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงทางด้าน
ร่างกาย จิตใจ และต้องปรับตัวกับบทบาททางสังคมที่เปลี่ยนไป โดยแบ่งออกเป็น 3 กลุ่ม ตามช่วงอายุ ดังนี้
1) ผู้สูงอายุวัยต้น (อายุ 60-69 ปี) 2) ผู้สูงอายุวัยกลาง (อายุ 70-79 ปี) 3) ผู้สูงอายุวัยปลาย (อายุ 80 ปี
ขึ้นไป)
บทบาทผู้สูงอายุ หมายถึง บทบาทในการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักการของเศรษฐกิจ
พอเพียง
ภูมิปัญญาท้องถิ่น หมายถึง ความรู้ ประสบการณ์ในด้านต่างๆ ของชาวบ้านที่ถูกสั่งสมและสืบ
ทอดกันรุ่นต่อรุ่น และตกผลึกมาเป็นองค์ความรู้ที่มีความเป็นเอกลักษณ์เฉพาะท้องถิ่นเพื่อใช้ในการแก้ไข
ปัญหาการด ารงชีวิตและพัฒนาเป็นอาชีพ ภูมิปัญญาท้องถิ่น ต าบลโคกมั่งงอย อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัด
ชัยภูมิ ได้แก่ 1) ด้านอุตสาหกรรมและหัตถกรรม เช่น ทอผ้าไหมพรม หมอนขิด เป็นต้น 2) ด้าน
เกษตรกรรม เช่น การเพาะปลูกต้นปอเทืองเพื่อฟื้นฟูสภาพดิน เป็นต้น 3) ด้านองค์กรชุมชน เช่น กลุ่มทอ
ผ้าไหมพรม กลุ่มหมอนขิด เป็นต้น
การพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นให้เป็นฐานการสร้างรายได้ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
หมายถึง การพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นเพื่อก าหนดโอกาสและความเป็นไปได้ของภูมิปัญญาท้องถิ่นให้เป็น
สินค้าชุมชน ส่งเสริมการสร้างอาชีพ และรายได้ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงที่มีความเหมาะสมกับ
ความสามารถของผู้สูงอายุ
เศรษฐกิจพอเพียง หมายถึง แนวทางในการด ารงชีวิต และการปฏิบัติตนของประชาชนผู้สูงอายุ
ในเขตต าบลโคกมั่งงอย อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ ด้วยการน าหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง
มาประยุกต์ใช้อย่างเหมาะสม ซึ่งประกอบด้วย 1) ความพอประมาณ 2) ความมีเหตุผล 3) มีภูมิคุ้มกัน
4) เงื่อนไข คือ เงื่อนไขความรู้ และเงื่อนไขคุณธรรม
14
