Page 265 - kpi18630

คาวบอยไอศกรีม

อนันต์ เกษตรสินสมบัติ

๑

ายอายุเลยวัยกลางคนนิสัยไม่รู้จักโต ดวงตาใสวาวเหมือนดวงตาเด็กนั้นเปี่ยม
ชแววท้าทายและไม่กลัวใคร ผิวของแกคล�้าเกรียมแดด จมูกแบะรูบาน ปาก
หนากว้าง แก้มป่องและอ้วนจนพุงโย้ สวมหมวกคาวบอยสีน�้าตาล ขับขี่มอเตอร์ไซค์
รุ่นเก่าทรงโบราณพ่วงถังเหล็กทรงสี่เหลี่ยมลูกบาศก์ที่บรรจุไอศกรีมแท่งราคาถูก

วางบนฐานวางด้านหลังของอานรถ
ขับขี่ไปเขย่าระฆังใบจิ๋วไป ส่งเสียงกังวานใสเป็นสัญญาณการมาถึงของคน
ขายไอศกรีมผู้ขับรถเร่ขายตามซอกซอยและชุมชนริมถนนใหญ่
นั่นคือนายเอี๋ยว ชายปากเสีย พูดและกระท�าการเป็นเรื่องเล่นอย่างไม่รู้จัก

กาลเทศะได้ตลอด
ขนาดว่าลูกหลานของมันโตเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว... ใครบางคนนินทา
ช่วงเวลานั้นผมยืนประจ�าการอยู่หน้าเขียงร้านข้าวมันไก่ของผม นายเอี๋ยว
เคยขับมอเตอร์ไซค์พ่วงถังไอศกรีมมาจอดหน้าร้าน เดินไปนั่งที่โต๊ะ สั่งข้าวหนึ่งจาน

เมื่อยกจานข้าวมันไก่ไปเสิร์ฟ นายเอี๋ยวตักข้าวเข้าปากค�าแรก หน้าด�าๆ ของ
แกก็ออกอาการปุเลี่ยนจนผมตกใจ ผมรีบตักข้าวในหม้อมาชิม หาได้เจอความแปลก

264 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”

01-288 Power of Thai People_Edit.indd 264 21/3/2561 BE 10:00