Page 208 - kpi18630
P. 208

เชื่อมั่น ให้ทุกคนเห็นความอัจฉริยะของก้อม ผมบอกทุกคนว่าเด็กหนุ่มคนนี้
                   เชี่ยวชาญเรื่องการปลูกพันธุ์พืชทุกชนิด เขาศึกษาและสังเกต ลองผิดลองถูกจนได้

                   วิธีการปลูกที่มีประสิทธิภาพ เทียบเท่าหรืออาจเหนือกว่าคนที่จบด้านเกษตรโดยตรง
                   ด้วยซ�้า พวกกรรมการและชาวบ้านต่างมองก้อมเป็นสายตาเดียวกัน ก้อมสะดุ้งแล้ว
                   ยืนแข็งทื่อราวกับปลาถูกช็อต ผมพยายามเรียกสติของเขาคืนมา กระซิบบอกให้เขา

                   เล่าเรื่องที่พ่อของเขาเก็บผักจากโรงเรือนไปขายที่ตลาดหมดเกลี้ยงทุกวัน แต่ก้อม
                   กลับยืนนิ่งเหมือนสติเตลิดหาย พวกกรรมการฉวยโอกาสนี้แย้งขึ้นว่า เขาไม่มั่นใจ
                   เมื่อมีเรื่องเงินทองเข้ามาเกี่ยว ต่อไปอาจมีผลประโยชน์ทับซ้อน ใครบางคนจะผัน

                   ตัวเป็นนายหน้า ได้รับเงินจากการประสานงานระหว่างโครงการกับตลาดรับซื้อก็
                   เป็นได้ ผมเริ่มหัวเสียจากการถูกใส่ร้ายแม้เขาจะไม่ออกชื่อ ก้อมก้มหน้างุดและที่สุด
                   ก็นั่งลงอย่างคนยอมแพ้ ผมพยายามจะสู้ต่อ แต่พวกกรรมการรีบปิดโอกาสนั้นทันที

                   ด้วยโครงการหนึ่ง
                          ราวกับได้ตกลงกันมาแล้ว ที่สุดโครงการของพวกกรรมการหมู่บ้านก็ชนะ

                   พวกเขาจะสร้างศาลาอเนกประสงค์ด้วยงบประมาณทั้งก้อน ไม่มีใครสักคนยกมือ
                   ค้านด้วยเหตุผลที่กรรมการหนึ่งในนั้นพูดว่า ผลประโยชน์จะไม่ตกไปอยู่กับใครคน
                   ใดคนหนึ่งหรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง ทุกคนจะได้ผลประโยชน์ร่วมกัน ผมระเบิดหัวเราะ

                   ขึ้นมาราวกับคนเสียสติ เย้ยหยันให้กับความกลัวที่จะเสียเปรียบให้ใครของพวกเขา
                          ผมดึงแขนก้อมและพ่อของเขาเดินออกมาหลังผู้ใหญ่บ้านสรุปมติ พ่อของ

                   ก้อมไม่พูดอะไรสักค�า หากแต่แสดงออกทางสีหน้าแทน คงคิดไว้แต่แรกแล้วว่า
                   โครงการของเราต้องถูกคัดค้าน แต่คงนึกไม่ถึงว่าจะถูกคิดในแง่ร้ายด้วย ผมสบถ
                   ในใจขณะเดินผ่านศาลาอเนกประสงค์หลังที่สี่ของหมู่บ้าน ซึ่งถูกปล่อยทิ้งร้างไม่มี

                   คนใช้ประโยชน์ หมู่บ้านเราคงเป็นหมู่บ้านที่มีศาลาอเนกประสงค์มากที่สุดใน
                   ประเทศกระมัง ผมแค่นเสียงประชดในใจ
                          กลับถึงบ้าน ก้อมมีท่าทีเศร้าสลดราวกับต้นไม้ขาดน�้า ส่วนพ่อของก้อมก็

                   เดินเข้าบ้านไปแล้วกลับออกมาพร้อมย่ามคู่ใจที่ท�าจากกระสอบปุ๋ยใบใหญ่ บอกว่า




                                                                              207
                                             ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ




         01-288 Power of Thai People_Edit.indd   207                           21/3/2561 BE   10:00
   203   204   205   206   207   208   209   210   211   212   213