Page 174 - kpi18630
P. 174

สังวาลย์เหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ ตอนนี้บอกเวลาบ่ายสองสี่สิบห้านาที
                   ก่อนจะจัดระเบียบเครื่องแต่งกายของตัวเอง เพื่อให้พร้อมส�าหรับการท�าหน้าที่ใน
                   ช่วงหลังเลิกเรียน เขาไม่ลืมที่จะไปกดน�้าร้อนใส่แก้ว แล้วเอานกหวีดสีขาวคู่กาย

                   แช่ทิ้งไว้เพื่อล้างคราบน�้าลายออกไปเสียบ้าง เพราะดูเหมือนเสียงของมันในตอนเช้า
                   จะยังไม่เข้าที่เข้าทางนักหลังไม่ค่อยได้ใช้มันมาเกือบ ๒ เดือนตลอดช่วงปิดเทอม
                          การจราจรในช่วงหลักเลิกเรียนไม่หนักหนาสาหัสมากนัก เพราะผู้ใหญ่ยัง
                   ไม่เลิกงาน รถจึงไม่มาประดังกันเหมือนตอนเช้าที่ต่างคนต่างแย่งกันไปท�างาน
                   แย่งกันไปเรียน แต่ถึงแม้จะยังอยู่ในช่วงที่มีปริมาณรถไม่มาก ก็ใช่ว่าจะไร้ซึ่งปัญหา

                          สังวาลย์เหลือบไปเห็นรถ ๒ คัน ก�าลังประจันหน้าอยู่ในเลนเดียวกัน
                   เนื่องจากอีกเลนหนึ่งมีรถของชาวบ้านจอดอยู่ ห่างจากประตูโรงเรียนไปทางหน้า
                   ปากซอยไม่มากนัก ยังโล่งใจได้อยู่บ้าง เมื่อทั้งสองฝ่ายพยายามหาทางหลบหลีก

                   ให้กัน ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องมีฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดยอมถอย สังวาลย์ตัดสินใจเดินเข้าไป
                   คลี่คลายสถานการณ์ เขาใช้เวลาไม่นานนักทุกอย่างก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี เจ้าของรถ
                   ทั้งสองคันลดกระจกลงแล้วขอบคุณซึ่งกันและกัน รถที่ก�าลังมุ่งหน้าไปทางปากซอย
                   มีสติ๊กเกอร์เป็นรูป “แผนที่ประเทศไทยลายธงชาติ” ติดอยู่ที่กระจกด้านหลัง ส่วน
                   รถที่ก�าลังจะเข้ามาในซอยมีสติ๊กเกอร์ระบุค�าว่า “รถคันนี้เสื้อแดง” ติดอยู่ที่ท้าย

                   กระโปรงรถ สติ๊กเกอร์ของรถทั้งสองคันเริ่มหลุดลอก สีสันจืดจางไปตามกาลเวลา
                          ทั้งสองคนก็คือผู้ปกครองที่เคยจะเอานกหวีดสีธงชาติมาไว้ให้สลับ
                   สับเปลี่ยนกับนกหวีดของสังวาลย์ ส่วนอีกคนก็คือคนที่จะเอาพัดรูปตีนสีแดงมาให้

                   หวังคลายร้อนนั่นเอง ในช่วงที่ประเทศไทยก�าลังวุ่นวายอยู่กับมหกรรมกีฬาสี ทั้งคู่
                   ต้องผิดใจกันเล็กน้อยด้วยความเห็นต่างทางการเมือง ทั้งที่ลูกชายของทั้งคู่เป็นเพื่อน
                   ซี้เรียนห้องเดียวกันมาตั้งแต่เตรียมอนุบาล ต่อเมื่อลูกชายของทั้งคู่ได้เป็นนักฟุตบอล
                   ของโรงเรียน เลยต้องคอยตระเวนพาลูกไปแข่งตามสนามต่างๆ ด้วยกันเป็นประจ�า
                   ความเห็นต่างทางการเมือง และเรื่องขุ่นเคืองที่ผ่านมา ก็พลอยได้รับการเยียวยา

                   ด้วยกีฬาฟุตบอล จนทั้งสองครอบครัวกลายเป็นสนิทชิดเชื้อกันไปโดยปริยาย ความ
                   เห็นต่างทางการเมืองของทั้งคู่อาจยังหลงเหลืออยู่บ้าง แต่ความหวังที่จะเห็นอนาคต





                                                                             173
                                             ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ




         01-288 Power of Thai People_Edit.indd   173                           21/3/2561 BE   10:00
   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178   179