Page 157 - kpi18630
P. 157
แตกต่างออกไป เขากลับไปบ้านค้นดูข้าวของส่วนตัว แล้วพบบัตรประจ�าตัว
ข้าราชการ ทั้งมีรูปถ่ายคู่กับพลเดชแสดงว่าในมิตินี้เขากับอีกฝ่ายก็รู้จักกัน
“ผมก�าลังเป็นห่วงคุณเลย หยุดงานไปก็ไม่บอก” นั่นคือค�าทักทายแรกของ
พลเดช หลังเจอเขาโผล่หน้าไปที่ท�างาน ยังตั้งอยู่ที่เดิมแต่อาคารเปลี่ยนไป ตึกเก่า
ที่ปลูกสร้างตั้งแต่ร้อยปีก่อนยังถูกรักษาเอาไว้แทนการทุบทิ้งอย่างในโลกเดิม
แต่ด้านในถูกปรับปรุงให้สะอาดสะอ้านทันสมัย ชวนให้คิดถึงบริษัทชั้นน�า
“คือว่า...ผม...ผมแค่ปวดหัวน่ะ” เขาไม่รู้จะแก้ตัวยังไงดี
“ไม่เป็นไร แต่คราวหน้าคุณโทรมาแจ้งหน่อยเถอะ ผมอยากท�าให้ถูก
ระเบียบ” พลเดชบอกแล้วเสนอให้เมฆาพิมพ์กรอกเหตุผลลางานลงบนพื้นโต๊ะ
ท�างานที่เป็นหน้าจอสัมผัส
“ผมขอถามอะไรหน่อยนะ” เขาตัดสินใจโน้มตัวข้ามโต๊ะเพื่อกระซิบใกล้หู
พลเดช ต้องการพิสูจน์อะไรบางอย่าง “เมื่อปีที่แล้วคุณกับผม เราซิกแซกโครงการ.....
ด้วยกันหรือเปล่า”
“ซิกแซก...คุณหมายถึงโกงกินและเอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองน่ะเหรอ”
“ใช่ ก็ท�านองนั้น” เขาพยักหน้าตอบรับเสียงเบา
พลเดชขมวดคิ้วนิ่วหน้า ท�าท่าเหมือนจะพูดอะไรบางอย่างแล้วก็ชะงักไป
คิดอีกสักพัก จึงค่อยพูด
“นี่คุณพูดเล่นใช่ไหม มีข้าราชการประเทศนี้คนไหนกล้าทุจริตได้ แค่พูดก็
น่าอายแล้วนะ ใกล้เคียงการทุจริตมากสุดก็น่าจะร่วมสิบปี ตอนมีคนตั้งข้อสงสัยว่า
ข้อสอบเข้ามหาวิทยาลัยรั่วจนลูกชายรัฐมนตรีณรงค์ได้ประโยชน์หรือเปล่า แต่เขา
รีบออกมาก้มหัวขอโทษและประกาศลาออกทันทีเลย”
เมฆาเงียบไปราวสิบวินาที ไม่รู้จะพูดอะไรดี เพราะในประเทศไทยมิติเดิม
คงไม่มีทางเป็นไปได้
“เท่าที่ผมเข้าใจ ระบบการเมืองประเทศนี้เป็นประชาธิปไตย มีนายกและ
รัฐสภาใช่ไหม”
156 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 156 21/3/2561 BE 10:00
