Page 154 - kpi18630
P. 154
ความเป็นไปสังคมแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
ทุกอย่างที่เขาพูดกับพิชานนท์เป็นแค่ค�าโกหก เมฆาไม่ได้เชื่อเช่นนั้น เขา
ไม่คิดให้โอกาสคนรุ่นใหม่ ทั้งไม่เคยมีจุดยืนหรือยึดมั่นอุดมการณ์ใด ไม่เคยสนใจ
ด้วยซ�้าว่าสังคมจะเป็นแบบไหน ประชาชนได้มีส่วนร่วมในการผลักดันประเทศหรือ
เปล่า เขาเป็นเพียงนักธุรกิจที่เน้นกลยุทธ์ลงทุนเข้าออกให้ถูกจังหวะ ผู้คนเห่อเหิม
ไล่นักการเมืองทุจริตเขาก็เอาด้วย พอกระแสเปลี่ยนกลายเป็นต่อต้านรัฐประหาร ก็
พร้อมผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้ากลายเป็นตัวแทนคนรุ่นใหม่
บทสัมภาษณ์ล่าสุด เขาเพิ่งเอ่ยประณามคนวัยใกล้เกษียณรุ่นเดียวกันว่า
เป็นตัวการสร้างปัญหาที่สั่งสมมานานของประเทศ เมฆารู้ตัวอยู่ว่าตัวเองเป็นคน
แบบนั้น เพียงเก่งในการใช้วาทกรรมให้จับใจ หวังจับตลาดคนรุ่นใหม่กดไลค์กดแชร์
ซึ่งก็ได้ผล เด็กอย่างพิชานนท์หลงเชื่อและมองเขาด้วยสายตาชื่นชมราววีรบุรุษ ส่วน
พวกคนที่ร่วมวงกอบโกยกับเขาไม่เคยสนใจอ่านส�านักข่าวออนไลน์อย่างนี้อยู่แล้ว
เดือนก่อน เมฆาไปเก็บข้าวของบางชิ้นในบ้านเก่าเพื่อย้ายไปคฤหาสน์ใหม่
ตอนยกของเดินออกมาหน้าบ้าน ชายแก่เกือบโดนรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งที่แล่นสวน
ทางมาบนฟุตบาทเฉี่ยวเอา
“โธ่เว้ย! ระวังหน่อยสิวะ เดี๋ยวก็ชนคนพอดี” เขาตะโกนโวยด้วยความ
หงุดหงิด
รถมอเตอร์ไซค์ชะลอหยุด หลังได้ยินค�าบ่น ทั้งคนขับและคนซ้อนท้ายเป็น
เด็กวัยรุ่นอายุไม่เกินสิบห้า ต่างมองคนรุ่นลุงด้วยแววตาหาเรื่อง ก่อนเด็กสาวสวม
เสื้อกล้ามนุ่งสั้นที่เกาะเอวคนรักเอ่ยเสียงดัง
“บ่นอะไรลุง เดินไม่ระวังเองนี่หว่า” เด็กผู้หญิงยกนิ้วกลางชูให้เขา ก่อน
คนขับจะเร่งเครื่องแผดเสียงแสบหูแล้วขับจากไป
ชายวัยห้าสิบห้าลุกจากพื้นที่ส่วนใช้งานคอมพิวเตอร์ หมุนตัวมองไปรอบ
ห้องสมุดด้วยแววตาเลื่อนลอย สักพักสายตาประสานกับใครบางคน เป็นครั้งแรกที่
เจอมนุษย์คุ้นหน้า
153
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 153 21/3/2561 BE 10:00
