Page 155 - kpi18630

เด็กผู้หญิงที่เขาเคยตั้งสมญาว่าเป็นพวกสก๊อยใจแตกและเพิ่งท�ากิริยา
หยาบคายใส่ตัวเองเมื่อเดือนก่อน ขณะนี้เธอสวมชุดนักเรียนนั่งอยู่บนโต๊ะไม้ตัวใหญ่

เด็กสาวยกมือไหว้เขาอย่างนอบน้อมจากระยะไกลเมฆายกมือขึ้นรับไหว้โดยอัตโนมัติ
ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเลือกเดินไปหา
“สวัสดีค่ะ ลุงเมฆ” เธอยกมือไหว้ทักทายเขาอีกครั้งด้วยเสียงนุ่มนวลเมื่อ

ชายวัยกลางคนเดินมาถึงโต๊ะ
“สวัสดี” เขาตอบกลับเสียงแผ่ว “นี่...หนูจ�าได้ใช่ไหมว่าลุงเป็นใคร”
“ลุงเมฆพูดอะไรแปลกจัง ต้องจ�าได้สิคะ พวกเราเป็นเพื่อนบ้านกันนี่นา”

เด็กสาวตอบเสียงสดใส เมฆานึกแย้งในใจว่าผิดแล้ว ในโลกใบเดิมเขาไม่เคยรับรู้การ
มีอยู่ของเธอ จนกระทั่งเดือนก่อน
“หนู...ท�าการบ้านอยู่เหรอ” เขาเลือกเปิดทางด้วยถ้อยค�าแสนธรรมดา

“จอยกับเพื่อนมานั่งประชุมคิดงานไปส่งประกวด หัวข้อเทคนิคผสาน
ประโยชน์การค้าระหว่างไทยกับประเทศเพื่อนบ้านในศตวรรษที่๒๑” เธอบอกแล้ว

จากนั้นก็หันไปคุยกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างกันด้วยภาษาอังกฤษ ซึ่งท�าให้เมฆาทึ่งเป็น
อย่างมาก เพราะเด็กสาวทั้งกลุ่มเจื้อยแจ้วภาษาอังกฤษได้คล่องส�าเนียงถูกต้อง
ราวกับศึกษาโรงเรียนนานาชาติค่าเทอมหลักแสน ทั้งที่สวมเครื่องแบบโรงเรียนรัฐ

ท้องถิ่นธรรมดา
หลังนั่งคุยกับจอยและเพื่อนต่ออีกนิด เขาจึงเห็นชัดมากขึ้นว่าเด็กวัยเรียน

ของ “ที่นี่” แตกต่างจาก “ที่เดิม” ชนิดหลังเท้าเป็นหน้ามือ ในขณะที่เมืองไทยใน
มิติเดิมระบบการศึกษายังวุ่นวายอยู่กับการเปลี่ยนแปลงวิธีคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัย
ไปมา ปัญหาคุณภาพครูและโรงเรียน ความไม่เท่าเทียมในการเข้าถึงความรู้ของเด็ก

ต่างฐานะ ที่นี่ปัญหาเหล่านั้นถูกแก้ไขหมดสิ้นนานแล้ว รัฐลงทุนกับเรื่องการศึกษา
มากสุด เพราะเล็งเห็นว่าจะก่อให้เกิดประชากรมีคุณภาพ ยิ่งเด็กรุ่นหลังหลักสูตร
พัฒนาไปถึงขั้นโรงเรียนให้ความใส่ใจด้านจิตวิทยาหรือการปลูกฝังแนวคิดใฝ่ดีนอก

หลักสูตร

154 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”

01-288 Power of Thai People_Edit.indd 154 21/3/2561 BE 10:00