Page 135 - kpi18630
P. 135
ชะตากรรมลูกจนน�้าตาไหล แต่พอโมโหก็บันดาลโทสะชนิดที่ไม่ต้องกลัวบอบช�้า
เพราะทนไม้ทนมือเหมือนกับวัวไม่มีผิด
พอแม่ตักข้าวสวยจากขันทองเหลืองใส่บาตรสามทัพพีเสร็จ น้าบาวไก่ที่
นั่งคุกเข่ากับพื้นดินข้างๆ ก็หยิบจานที่ใส่ปลาแห้งยื่นให้แม่ พร้อมกับช่วยประคอง
มือแม่น�าใส่บาตร พอใส่เสร็จก็รีบหยิบแก้วน�้าที่วางบนจานและมีช่อดอกเข็มช่อหนึ่ง
วางอยู่ซึ่งตนเป็นคนเตรียมไว้ทุกๆ เช้า ส�าหรับกรวดน�้ามาตั้งบนตักแม่
“กรวดๆ ๆ ๆ ๆ ๆ นะๆ ๆ น�้า ให้ พะๆ ๆ พ่อ นะๆ ๆ ๆ แม่ๆ ๆ นะ”
และเหมือนภิกษุชราจะรู้จุดประสงค์ของสองแม่ลูกดี เพราะทั้งสองท�า
แบบนี้อยู่ทุกเช้า คือพอใส่บาตรเสร็จก็จะกรวดน�้าอุทิศส่วนบุญส่าวนกุศลไปให้กับ
อดีตเสาหลักของครอบครัวผู้จากไป แม้จะไม่มีธรรมเนียมให้พรเสียงดังตอนใส่บาตร
เสร็จของพระสงฆ์ที่นี่ เพราะต้องท่องบทพิจารณาตอนรับบาตรในใจอยู่แล้ว แต่เพื่อ
ฉลองศรัทธาความมุ่งมั่นของแม่ลูกโดยเฉพาะน้าบาวไก่ ภิกษุชราเลยยืนให้พรในใจ
อีกครู่หนึ่งทุกครั้งก่อนค่อยๆ หันหลังกลับเพื่อเดินไปรับบิณฑบาตบ้านอื่นต่อ
ใส่บาตรเสร็จ น้าบาวไก่ปล่อยให้แม่ได้นั่งตรงที่เดิมอีกครู่ใหญ่ เพื่อให้แม่
ได้เอาเศษข้าวสุกที่เหลือก้นขันโปรยให้ไก่และนกต่างๆ กิน พอแดดเริ่มไล่ระดับลาม
มาถึงจุดที่แม่นั่งจึงค่อยเดินมาอุ้มไปวางบนเตียง แล้วเตรียมข้าวปลาอาหารมาป้อน
ให้แม่เหมือนทุกวันที่ผ่านมา
เมนูกับข้าวส�าหรับแม่วันนี้ ไม่แตกต่างกับวันก่อนมากนัก คือ ปลาแห้ง
กับข้าวเปียก ปลาแห้งน้าบาวไก่ทอดส�าหรับใส่บาตรพระแต่ก็ทอดเผื่อมื้อเช้าแม่ด้วย
คือ ทุกเช้าหากท�าอะไรใส่บาตร ก็จะท�าเผื่อแม่ด้วย ไม่ว่าจะต้มไข่ ปลาทอด หมูทอด
ส่วนข้าวนั้นพอหุงสุกตักใส่ขันส�าหรับตักบาตรแล้ว ก็ใส่น�้าลงไปอีกค่อนหม้อเพื่อหุง
ต่อท�าเป็นข้าวเปียก แม่ไม่มีฟันจึงต้องกินอะไรที่อ่อนๆ
ขณะป้อนข้าว แม่ของน้าบาวไก่ซึ่งกึ่งนอนกึ่งนั่งอยู่บนเตียง พยายามไม่
มองข้อมือของลูกชาย เพราะมองทีไรน�้าตาจะปริ่มรื้นขอบตาทุกครั้ง มือข้างที่ว่าหัก
ผิดรูปแม้จะรักษาจนใช้การได้ แต่ก็ไม่เหมือนเดิม จากรูปกายทั้งหมดที่ดูน่าสังเวช
134 ÇÃó¡ÃÃÁàÃ×èͧÊÑé¹ “¾ÅàÁ×ͧ¡íÒÅѧä·Â”
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 134 21/3/2561 BE 10:00
