Page 32 - kpi15695
P. 32
คํ า พิ พ า ก ษ า น่ า รู้
ค ดี ป ก ค ร อ ง ข อ ง อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น
๓.๒. ออกคำสั่งโดยไม่มีอำนาจ
ออกคำสั่งโดยไม่มีอำนาจ
องค์การบริหารส่วนตำบลส้มป่อยได้รับเรื่องร้องเรียนจากราษฎร
ในเขตของตนว่า บริษัทแป้งมันแสงไทย จำกัด ได้วางท่อน้ำเสียผ่าน
ลำห้วยแพงอันเป็นลำห้วยสาธารณะและถนนทางสาธารณะอันเป็น
สาธารณสมบัติของแผ่นดินที่ประชาชนใช้ร่วมกันเพื่อนำเอาน้ำเสียไปยัง
สถานที่บำบัดน้ำเสียอยู่ห่างจากโรงงานไปเป็นระยะทางประมาณ
๒.๕ กิโลเมตร แต่ชาวบ้านร้องเรียนว่าน้ำเสียจากท่อได้ซึมผ่านสู่ไร่และ
นาของราษฎรทำให้พื้นที่เพาะปลูกไร่และนาข้าวเสียหายเป็นเนื้อที่
๑๖๔ ไร่ ทางองค์การบริหารส่วนตำบลส้มป่อยได้เชิญผู้นำชุมชนและ
แกนนำกลุ่มผู้ได้รับผลกระทบจากบ่อน้ำเสียของโรงงานแป้งมันเข้า
ประชุม และที่ประชุมมีมติไม่เห็นชอบให้ผู้ฟ้องคดีวางท่อผ่านลำห้วย
แพงและทางสาธารณะ องค์การบริหารส่วนตำบลส้มป่อยจึงมีคำสั่งให้
บริษัทแป้งมันแสงไทย จำกัด รื้อถอนท่อน้ำเสียออกจากที่สาธารณ-
ประโยชน์ของตำบลส้มป่อย อันเป็นการดูแล
และดำเนินการคุ้มครองป้องกันที่ดินอันเป็นสาธารณสมบัติของ
แผ่นดินที่ประชาชนใช้ประโยชน์ร่วมกันตามมาตรา ๖๘ (๘) แห่ง
พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. ๒๕๓๗
เมื่อทางบริษัทแป้งมันแสงไทย จำกัด ได้ยื่นอุทธรณ์คำสั่งแล้วแต่ไม่เป็น
ผลจึงได้ยื่นฟ้องคดีต่อศาลปกครองเพื่อขอให้เพิกถอนคำสั่งดังกล่าว
ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำพิพากษาในคดีหมายเลขแดง ที่ อ. ๑๔๕/
๒๕๕๒ ว่า ในการคุ้มครองดูแลรักษาทรัพย์สินอันเป็นสาธารณสมบัติ
ของแผ่นดินในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลนั้น มาตรา ๖๘ แห่ง
พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบลกำหนดว่า
2
