Page 106 - kpi15695
P. 106
คํ า พิ พ า ก ษ า น่ า รู้
ค ดี ป ก ค ร อ ง ข อ ง อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น
ศาลปกครองสูงสุดได้มีคำพิพากษาในคดีหมายเลขแดงที่ อ. ๒๙๖/
๒๕๕๕ ว่า พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล
พ.ศ. ๒๕๓๗ มาตรา ๕๘/๓ บัญญัติว่า นายกองค์การบริหารส่วนตำบล
อาจแต่งตั้งรองนายกองค์การบริหารส่วนตำบล ซึ่งมิใช่สมาชิกสภา
องค์การบริหารส่วนตำบลเป็นผู้ช่วยในการบริหารราชการขององค์การ
บริหารส่วนตำบลตามที่นายกองค์การบริหารส่วนตำบลได้มอบหมาย
ได้ไม่เกิน ๒ คน และมาตรา ๕๙ บัญญัติว่า นายกองค์การบริหาร
ส่วนตำบลมีอำนาจหน้าที่แต่งตั้งและถอดถอนรองนายกองค์การบริหาร
ส่วนตำบล จึงเห็นได้ว่าบทบัญญัติของกฎหมายให้นายกองค์การบริหาร
ส่วนตำบลซึ่งมาจากการเลือกตั้งโดยตรงของประชาชนตามกฎหมายว่า
ด้วยการเลือกตั้งท้องถิ่นและต้องรับผิดชอบในการบริหารราชการของ
องค์การบริหารส่วนตำบลให้เป็นไปตามกฎหมายและนโยบาย
มีดุลพินิจที่จะแต่งตั้งบุคคลซึ่งมิใช่สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนตำบล
ที่มีคุณสมบัติและไม่มีลักษณะต้องห้ามและที่ตนไว้วางใจเป็นรองนายก
องค์การบริหารส่วนตำบลเพื่อช่วยเหลือในการบริหารราชการของ
องค์การบริหารส่วนตำบล และถอดถอนรองนายกหรือสั่งให้พ้นจาก
ตำแหน่งเมื่อตนหมดความไว้วางใจ โดยสภาพแล้วการที่นายกองค์การ
บริหารส่วนตำบลใช้ดุลพินิจมีคำสั่งถอดถอนรองนายกให้พ้นจาก
ตำแหน่งเนื่องจากตนหมดความไว้วางใจนั้น ไม่ถือได้ว่าเป็นการลงโทษ
รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบล ทั้งการกระทำหรือพฤติการณ์ของ
รองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลที่เป็นเหตุให้นายกองค์การบริหาร
ส่วนตำบลเสื่อมเสียหรือหมดความไว้วางใจลง ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นการ
กระทำหรือพฤติการณ์ในเรื่องใดเรื่องหนึ่งหรือหลายเรื่องโดยเฉพาะ
เจาะจง แต่อาจจะเป็นพฤติกรรมโดยรวมๆ ก็ได้ ดังนั้น กรณีจึงเห็นได้
ชัดว่าโดยเหตุผลของเรื่องแล้ว การที่นายกองค์การบริหารส่วนตำบล
ใช้ดุลพินิจมีคำสั่งถอดถอนรองนายกองค์การบริหารส่วนตำบลหรือ
9
