Page 42 - kpi15394
P. 42
อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น
“ รั บ ” แ ล ะ “ รุ ก ” อ ย่ า ง ไ ร กั บ ป ร ะ ช า ค ม อ า เ ซี ย น
นอกจากประเด็นดังกล่าวแล้ว สิ่งที่จะเกิดขึ้นอีกอย่างตามมาอันถือ
เป็น “ภาระ” ได้แก่ กรณีของการจัดการกับกระแสทุนที่จะเข้ามายัง
พื้นที่ เพราะนอกจากวันนี้จะเกิดความขัดแย้ง หรือ เห็นไม่ตรงกัน
ระหว่างทุนในระดับพื้นที่หรือท้องถิ่นกับทุนระดับประเทศแล้ว แต่เมื่อ
วันที่ประเทศไทยก้าวสู่ประชาคมอาเซียนเต็มตัว หรือเต็มรูปแบบในช่วง
ปลายปี พ.ศ. 2558 ความขัดแย้ง หรือ ความไม่สอดคล้องกันอาจจะ
เกิดมากยิ่งขึ้น กรณีที่เห็นชัดก็คือกรณีศึกษาในพื้นที่เขตเทศบาลนคร
ภูเก็ต ซึ่งมีความต้องการที่จะกีดกันนักลงทุนหรือบริษัทในระดับประเทศ
ไม่ให้มีการลงทุนขนาดใหญ่ในพื้นที่ เพราะต้องการให้เป็นทางรอดของ
โชว์ห่วยในการประกอบอาชีพค้าขายทั้งปลีกและส่ง ณ วันนี้ซึ่งประเทศ
ไทยยังไม่ได้เข้าสู่ประชาคมอาเซียนเต็มรูปแบบปัญหานี้อาจจะยังพอ
ที่จะบริหารจัดการได้ หากแต่เมื่อปลายปี พ.ศ. 2558 มาถึงสิ่งที่จะ
กระทบมากที่สุดคือ “ทุนข้ามชาติ” และกรณีของทุนข้ามชาติก็จะไม่มี
อะไรขัดขวาง หรือ กีดกันทุนข้ามชาติได้ เพราะทุนข้ามชาติ หรือ
บริษัทข้ามชาติจะไหลเวียนเข้าสู่พื้นที่อย่างไม่สามารถห้าม หรือ กีดกัน
ได้ เพราะเป็นเงื่อนไขที่ประเทศสมาชิกได้ตกลงร่วมกันไว้ภายใต้
เงื่อนไขการเปิดเสรีทางการค้าระหว่างกัน
ดังกล่าวแล้วข้างต้น จะเห็นว่าความเปลี่ยนแปลงทั้งในส่วนที่มาจาก
การเชื่อมโยงของระหว่างกันของอาเซียน การรุกคืบไหลเวียนของทุน
ต่างชาติ การค้าชายแดน หรือ แม้กระทั่งเรื่องมาตรฐานอาเซียน
ทั้งหมดเหล่านี้เป็นเรื่องที่ล้วนแต่จะส่งผลกระทบต่อการบริหารจัดการ
ในเชิงพื้นที่ (Area) แน่นอน ดังนั้น คำถามก็คือว่า “วันนี้เราอยาก
เห็นพื้นที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างไร” เพราะประชาคมอาเซียนเริ่มรุก
คืบมาแล้ว อาจจะนำมาซึ่งโอกาส ขณะเดียวกันก็จะนำมาซึ่งภาระ
หน้าที่ในเวลาเดียวกัน
33
