Page 37 - kpi15394
P. 37
อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น
“ รั บ ” แ ล ะ “ รุ ก ” อ ย่ า ง ไ ร กั บ ป ร ะ ช า ค ม อ า เ ซี ย น
นามของ “สินค้าของอาเซียน” ดังนั้น เพื่อให้เป็นที่ยอมรับแก่ภูมิภาค
อื่น หรือ สากล คำว่า “มาตรฐาน” หรือ Standard จึงเป็นสิ่งสำคัญใน
การอยู่ร่วมกันภายใต้กรอบประชาคมอาเซียน กรณีของ AEC นั้น
“มาตรฐาน” เป็นสิ่งสำคัญ เพราะในการเป็นตลาดและฐานการผลิต
เดียวนั้น จะต้องมีการใช้กฎระเบียบการค้าระหว่างประเทศสมาชิกเป็น
อย่างเดียวกัน (Harmonization of Rules and Regulations) ซึ่งเป็น
เรื่องมาตรฐานคุณภาพ ราคา อัตราภาษีรวมถึงกฎระเบียบในการ
ซื้อขาย การขจัดมาตรการและการกีดกันต่างๆ รวมถึงมาตรการอำนวย
ความสะดวกทางการค้า การอำนวยความสะดวก เป็นต้น อีกทั้ง
มาตรฐานด้านโลจิสติกส์ด้านต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นมาตรฐานด้านอุปกรณ์
โลจิสติกส์เพื่อการขนย้ายสินค้าข้ามพรหมแดน อาทิ มาตรฐานของ
บรรจุภัณฑ์ในการขนส่ง มาตรฐานของแท่นรองรับสินค้า มาตรฐานของ
ระบบเครื่องมือสื่อสารเพื่อการจัดการข้อมูล อาทิ บาร์โค้ด มาตรฐาน
ด้านฐานข้อมูลโลจิสติกส์ และมาตรฐานด้านกฎระเบียบ/ข้อบังคับ
ในการขนส่งสินค้าข้ามแดน ทั้งทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ และรวมทั้ง
กฎหมายขนส่งสินค้าอันตราย กรณีที่เห็นชัดเจนที่สุดก็คือกรณีของการ
ตั้งกำแพงภาษี กระบวนการผลิตภาคเกษตร ซึ่งหมายความว่าหากผลิต
สินค้า หรือ ผลิตผลทางการเกษตรที่ไม่ได้หลักเกณฑ์ตามมาตรฐานที่
กำหนดไว้ ผู้ผลิตหรือประเทศต้นทางที่ผลิตสินค้าก็จะไม่สามารถขาย
สินค้าได้ กรณีของด้านประชาคมและวัฒนธรรมก็เช่นกัน ภายใต้
หลักการเรื่องความเท่าเทียม ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ ทำให้ในอนาคต
จะ “ต้อง” มี การคำนึงถึง “มาตรฐาน” ได้แก่ มาตรฐานการคุ้มครอง
คน หรือ มาตรฐานด้านสวัสดิการสังคม
มาตรฐานการคุ้มครองคน คือ ความเท่าเทียมกัน หรือ ความเป็น
มาตรฐานในดำเนินการ หรือ การให้บริการใน 6 เรื่อง ได้แก่
2
