Page 72 - kpi15344
P. 72
การปกครองท้องถิ่น
ในประเทศนอร์เวย์
1. รายจ่ายด้านการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนปลาย 56 %
2. รายจ่ายด้านการขนส่ง 20 %
3. รายจ่ายด้านบริการสังคม 7 %
4. รายจ่ายด้านบริการทันตกรรม 5 %
5. รายจ่ายด้านวัฒนธรรม 5 %
6. รายจ่ายด้านบริหารจัดการ 6 %
จึงเห็นได้ว่ารายจ่ายของเขตเคาตี้นั้นหนักไปที่รายการแรก คือ ด้าน
การศึกษาของเยาวชนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ตั้งแต่อายุ 16 ปีขึ้นไป
เป็นเงินงบประมาณถึงร้อยละกว่าครึ่งคือ 56 และถ้ารวมกับค่าใช้จ่าย
ที่เป็นสวัสดิการอีกรายการหนึ่งได้แก่ค่าทำฟัน อีกร้อยละ 5 รวมค่า
สวัสดิการที่ทางเขตเคาตี้ดูแลก็จะรวมเป็นค่าใช้จ่ายของเขตเคาตี้ถึงร้อยละ
61 เลยทีเดียว ทำให้เห็นได้ว่าองค์กรปกครองท้องถิ่นทั้งเทศบาลและเขต
เคาตี้ได้ช่วยกันดูแลในด้านสวัสดิการของประชาชนมาก และน่าจะถือได้ว่า
มากกว่าที่องค์กรปกครองท้องถิ่นในประเทศประชาธิปไตยที่มีการกระจาย
อำนาจมากอย่างสหรัฐอเมริกาและประเทศแคนาดาเสียด้วย
ถ้าดูจากรายการค่าใช้จ่ายของทั้งเทศบาลและเขตเคาตี้ก็จะเห็นว่า
มีรายการด้านวัฒนธรรมซ้ำกันอยู่ แต่ในรายละเอียดแล้วก็มีทั้งเหมือนและ
ต่างกันคือในระดับเทศบาลจะมีค่าใช้จ่ายด้านห้องสมุดก็ได้ ด้านกีฬาก็ได้
หรือมีจะเป็นด้านภาพยนตร์ ส่วนทางเขตเคาตี้จะเป็นเรื่องพิพิธภัณฑ์ที่ต่าง
ออกไป แต่ห้องสมุดหรือด้านกีฬาก็มีซ้ำกันได้
ที่น่าสนใจในเรื่องอำนาจและหน้าที่กับงบประมาณที่มีใช้จ่ายไปใน
ภารกิจด้านต่างๆ ของเทศบาลและเขตเคาตี้ของประเทศนอร์เวย์นี้ จึงอยู่ที่
2 ประเด็นสำคัญ ได้แก่ การที่ให้องค์กรปกครองท้องถิ่นได้ช่วยทำหน้าที่ให้
บริการด้านสวัสดิการทั้งหลายเป็นจำนวนมากแบ่งเบาภาระของรัฐบาล
กลาง ดังที่ทราบกันดีว่าประเทศนอร์เวย์เป็นรัฐที่ให้ความสำคัญและมุ่งมั่น
