Page 54 - kpi13397

๑. ข้อพิจารณาเบื้องต้น

คำสั่งทางปกครองย่อมชอบด้วยกฎหมาย หากคำสั่งทาง

ปกครองนั้นได้ออกมาโดยสอดคล้องกับกฎหมายที่ใช้บังคับอยู่
จริงในบ้านเมืองในเวลาที่ออกคำสั่งทางปกครองนั้น คำสั่งทาง
ปกครองใดที่ออกมาโดยไม่สอดคล้องกับกฎเกณฑ์แห่ง
กฎหมายที่ใช้บังคับอยู่จริงในบ้านเมืองในเวลาที่ออกคำสั่งทาง
ปกครอง คำสั่งทางปกครองนั้นย่อมเป็นคำสั่งทางปกครอง

ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย หากความไม่ชอบด้วยกฎหมายนั้น
เป็นไปอย่างรุนแรงหรือเห็นประจักษ์ชัด หรือต้องด้วยเหตุแห่ง
ความเป็นโมฆะที่กฎหมายกำหนดไว้อย่างชัดเจนหรือที่ได้รับ
การพัฒนาขึ้นโดยคำพิพากษาของศาลแล้ว คำสั่งทางปกครอง
นั้นย่อมเป็นคำสั่งทางปกครองที่เป็นโมฆะ ในกรณีอื่นคำสั่งทาง
ปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมายดังกล่าวย่อมเป็นคำสั่งทาง
ปกครองที่อาจถูกเพิกถอนได้ หรือแม้ไม่ใช่คำสั่งทางปกครองที่

อาจถูกเพิกถอนได้ แต่การไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขแห่งความชอบ
ด้วยกฎหมายของคำสั่งทางปกครองอย่างสมบูรณ์ อาจเกิดผล
บางประการในทางกฎหมายที่มีลักษณะเป็นการคุ้มครองบุคคล
ผู้รับคำสั่งทางปกครองตามมา ในการพิจารณาว่าคำสั่งทาง
ปกครองใดเป็นคำสั่งทางปกครองที่ออกมาโดยชอบด้วย

กฎหมายหรือไม่ เราแยกการพิจารณาออกเป็นสองประการ
คือ การพิจารณาในแง่แบบพิธี และการพิจารณาในแง่เนื้อหา
การแยกพิจารณาเงื่อนไขแห่งความชอบด้วยกฎหมายของคำสั่ง
ทางปกครองในลักษณะดังกล่าวจะช่วยให้การดำเนินความคิด
ในการวินิจฉัยปัญหาในทางกฎหมายปกครองเป็นไปอย่างมี
ระบบระเบียบ