Page 187 - kpi11530
P. 187

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น


                    คดีนี้ ร.ต.อ. บุญช่วย ผู้ฟ้องคดีแจ้งว่าไม่ไปพบคณะกรรมการ

              สอบสวน เพราะไม่ไว้วางใจว่าจะให้ความเป็นธรรมได้ และคณะกรรมการ
              สอบสวนได้ส่งบันทึกการแจ้งและรับทราบข้อกล่าวหา และสรุปพยาน
              หลักฐานที่สนับสนุนข้อกล่าวหาให้ผู้ฟ้องคดีทราบทางไปรษณีย์ตามที่อยู่
              ของผู้ฟ้องคดี และแจ้งให้ทราบด้วยว่า หากประสงค์จะให้การต่อคณะ
              กรรมการสอบสวนในวันเวลาใด หรือจะอ้างอิงพยานหลักฐานใดเพื่อแก้

              ข้อกล่าวหาให้แจ้งคณะกรรมการสอบสวนทราบ แต่ผู้ฟ้องคดีไม่ได้ติดต่อ
              กลับและไม่ได้ส่งบันทึกแจ้งและรับทราบข้อกล่าวหาและสรุปพยาน
              หลักฐานคืนไปยังคณะกรรมการสอบสวน  กรณีจึงฟังได้ว่าการสอบสวน

              ของคณะกรรมการสอบสวนได้ดำเนินการวิธีการและขั้นตอนตามที่กฎ
              ก.พ. กำหนดและเปิดโอกาสให้ผู้ฟ้องคดีได้ชี้แจงแสดงพยานหลักฐานของ
              ตนแล้ว และผู้ฟ้องคดีมีพฤติการณ์ตามที่ถูกกล่าวหาจริง คำสั่งลงโทษไล่
              ออกจากราชการจึงชอบด้วยกฎหมาย ให้ยกฟ้อง                                           การไม่ปฏิบัติตามระเบียบ


                    ดังนั้น ถ้าหากไม่รับหนังสือหรือมีการแจ้งให้ไปชี้แจงโต้แย้งแล้ว                      ของกรมที่ดิน
              ไม่ไปจะมาอ้างว่ายังมิได้ใช้สิทธิโต้แย้งไม่ได้                                         เป็นการปฏิบัติหรือ
                                                                                                ละเว้นการปฏิบัติหน้าที่
                                                                                                     ราชการโดยมิชอบ

                                                                                                 เพื่อให้ตนเองหรือผู้อื่น
                                                                                               ได้รับประโยชน์ที่มิควรได้

                                                                                                 เป็นการทุจริตต่อหน้าที่
                                                                                               ราชการและเป็นความผิด
                                                                                                     วินัยอย่างร้ายแรง













                วินัย
   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192