Page 262 - kpi10440
P. 262
คู่ มื อ ส ม า ชิ ก ส ภ า ท้ อ ง ถิ่ น
โรงพักสัตว์ ค่าธรรมเนียม เร่ขาย ค่าธรรมเนียมจัดเก็บขยะมูลฝอย ค่าธรรมเนียมขน
ถ่ายสิ่งปฏิกูล ค่าธรรมเนียมการจอดรถ และยานยนต์ ค่าธรรมเนียมการออกใบอนุญาต
ให้ติดตั้งป้ายโฆษณา ใบอนุญาตจัดทำตลาดเอกชน ค่าใบอนุญาตใช้สถานที่ขายอาหาร
ค่าใบอนุญาตใช้สถานที่แต่งผม ค่าอนุญาตขายสุรา เป็นต้น ค่าปรับ เป็นเงินที่เก็บจาก
ประชาชนที่ฝ่าฝืนกฎเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในเทศบัญญัติเป็นรายได้ส่วนหนึ่งของท้องถิ่น
2.2) รายได้จากทรัพย์สิน
รายได้จากทรัพย์สินเป็นรายได้ของท้องถิ่นที่เกิดจากทรัพย์สินที่มี
อยู่หรือพัฒนาให้เกิดขึ้น เช่น รายได้จากการให้เช่าที่ดินบนทรัพย์สินของท้องถิ่น หรืออยู่
ในความครอบครองดูแลของท้องถิ่น ค่าเช่าอาคารสถานที่หรือห้องแถว ตลาดแผงลอย
ท่าเทียบเรือค้าขายผ่อนส่งที่ดิน รายได้จากกิจการโรงงานฆ่าสัตว์ เป็นต้น ท้องถิ่นยังมี
รายได้ในรูปดอกเบี้ยเงินฝากธนาคาร และเงินปันผลจากโรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่นอีกด้วย
2.3) รายได้จากสาธารณูปโภค และการพาณิชย์
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สามารถหารายได้จากค่าบริการ
สาธารณูปโภค แต่เป็นรายได้ไม่มากนัก เนื่องจากกิจกรรมสาธารณูปโภคที่สำคัญ เช่น
น้ำประปา ไฟฟ้า โทรศัพท์ เป็นภาระกิจของรัฐบาลรายได้จากการพาณิชย์ก็น้อยลงมาก
รายได้ที่ยังคงมีอยู่สำหรับท้องถิ่น คือ เงินช่วยเหลือท้องถิ่นจากกิจการสถานธนานุบาล
(จัดสรรจากกำไรของสถานธนานุบาล รายได้จากการมีสถานีจำหน่ายน้ำมันเชื้อเพลิงซึ่งมี
ในบางท้องถิ่นเท่านั้น
2.4) รายได้เบ็ดเตล็ด
รายได้เบ็ดเตล็ด คือ รายได้อื่นที่ไม่จัดอยู่ในนิยามรายได้ประเภท
ต่าง ๆ ที่ได้กล่าวถึงแล้วข้างต้น ตัวอย่างของรายได้ประเภทนี้ก็มี เช่น รายได้อันเกิดจาก
การจำหน่ายเวชภัณฑ์ รายได้ที่มีผู้อุทิศบริจาคให้เงินเหลือจ่ายปีเก่านำส่งคืน เงินสะสม
เป็นต้น
สถาบันพระปกเกล้า 2
