Page 260 - kpi10440
P. 260
คู่ มื อ ส ม า ชิ ก ส ภ า ท้ อ ง ถิ่ น
8.2.1 รายได้ที่ท้องถิ่นจัดเก็บเอง
1) รายได้จากภาษีอากร
1.1) ภาษีโรงเรือนและที่ดิน
ภาษีโรงเรือนและที่ดิน เป็นภาษีที่เรียกเก็บจากทรัพย์สิน คือ เก็บ
จากเจ้าของโรงเรือนและที่ดินที่เจ้าของมิได้อยู่อาศัยเอง แต่ได้ประโยชน์จากโรงเรือนและ
ที่ดินนั้น ส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปให้ผู้อื่นเช่าอาศัยหรือประเภทธุรกิจ การเสียภาษีโรงเรือน
และที่ดินขึ้นอยู่กับค่ารายปี อัตราที่เรียกเก็บ คือ ร้อยละ 12.5 ของค่ารายปี ในกรณีที่
โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้างมีเครื่องจักรกลเป็นส่วนควบ โดยมีเจตนาเพื่อใช้ผลิตสินค้า
จำนวนเงินภาษีที่ต้องเสีย คือ 12.5%X 1 ใน 3 (ค่ารายปีของทรัพย์สิน และของ
เครื่องจักรที่เป็นส่วนควบ) ส่วนทรัพย์สินที่ได้รับการยกเว้นไม่ต้องเสียภาษีโรงเรือนและ
ที่ดินมีหลายประเภท เช่น ทรัพย์สินของรัฐบาลและของศาสนา โรงเรือนหรือสิ่งปลูกสร้าง
ที่ปิดไว้ตลอดปี เป็นต้น
1.2) ภาษีบำรุงท้องที่
ภาษีบำรุงท้องที่ เป็นภาษีที่เรียกเก็บจากทรัพย์สิน คือ จัดเก็บจาก
เจ้าของที่ดินไม่ว่าที่ดินนั้นจะทำประโยชน์หรือไม่ก็ตาม ประชาชนทุกคนที่เป็นเจ้าของที่ดิน
จะต้องเสียภาษีบำรุงท้องที่ เว้นแต่มีที่ดินเพียงจำนวนเล็กน้อยเพื่ออยู่อาศัย หรือเพื่อทำ
กินตามกฎหมายกำหนด จึงจะได้รับการยกเว้นไม่ต้องเสียภาษี คนทั่วไปมักเรียกภาษี
บำรุงท้องที่ว่าภาษีที่ดิน เพราะเห็นว่าเก็บภาษีจากที่ดิน ซึ่งนับว่าเป็นความเข้าใจผิดอย่าง
หนึ่ง สำหรับฐานภาษีที่ใช้คือ “ราคาปานกลาง” ของที่ดิน ซึ่งประเมินทุก ๆ 4 ปี โดย
คณะกรรมการประเมิน
1.3) ภาษีป้าย
ภาษีป้าย เป็นภาษีที่จัดเก็บจาก “ป้าย” ที่แสดงชื่อ ยี่ห้อ
เครื่องหมาย สัญลักษณ์ในลักษณะต่าง ๆ ที่ใช้ประกอบการค้าหรือแสวงหารายได้
ผู้มีหน้าที่เสียภาษีป้าย คือ เจ้าของป้าย อัตราที่เรียกเก็บ จะขึ้นอยู่กับขนาดของพื้นที่ป้าย
สถาบันพระปกเกล้า 2
