Page 489 - kpiebook67020
P. 489
488 การศึกษาการป้องกันวิกฤตสังคมในอนาคต
ในจ�านวนนั้นมี อ.ประจักษ์ จากธรรมศาสตร์ที่เดินมาที่คณะด้วยแล้วหาเราไม่เจอ
เมื่อลงมาเห็นว่าคนมาที่คณะเยอะมาก ๆ ส่วนใหญ่เป็นนักเรียน
นักศึกษา นิสิตในจุฬาฯ เราก็ช่วยกันตะโกนว่าที่นี่ปลอดภัย ที่นี่ปลอดภัย
โปรดอย่าวิ่ง ไม่ต้องวิ่ง แล้วขอให้ทางเจ้าหน้าที่คณะหาล�าโพงกับไมค์มาให้
เมื่อได้แล้วข้าพเจ้าก็ขึ้นไปยืนพูดบนที่นั่งหน้าคณะ แต่เมื่อจับไมค์จะมีคนให้
ข่าวต่าง ๆ นานา จึงเป็นที่มาที่ข้าพเจ้ายืนยันว่าที่นี่ปลอดภัย ที่นี่ปลอดภัย
ขอให้ดื่มน�้า พักผ่อน เช็กข่าว แล้วเดี๋ยวค่อยว่ากันว่าจะไปไหนต่อ
ข้าพเจ้าโชคดีที่มีกลุ่มนิสิตที่น่ารัก และเก่งมาก ๆ คือสโมสรนิสิต
คณะรัฐศาสตร์ นิสิตคณะจุฬา นิสิตจาก อบจ. และยังมีเพื่อนร่วมงานที่น่ารัก
อ.เปี๊ยก อ.หยิน อ.จอน มม. ปป. และมี อ.ประจักษ์ (ที่เราแซวกันว่าเป็น
visiting scholar คืนนี้) กับน้องเฟิร์สมาร่วม ทุกคนท�างานขันแข็ง เพราะเรา
ก�าลังเจอกับคนที่หนีมาหลบด้วยความตระหนก เปียกฝน โกรธ หิวน�้า กลัว
จ�านวนหลายร้อนคน รวมเข้าออกแล้วอาจจะถึงพันกว่าคนได้
ระหว่างที่ข้าพเจ้าขึ้นพูดให้ความมั่นใจ มี อ.ประจักษ์มาช่วย
เป็นช่วง ๆ ทีมงานที่เล่ามาก็แปรคณะรัฐศาสตร์ให้เป็นที่พักพิงหลบภัยอย่าง
สมบูรณ์ในเวลา 3 ทุ่ม ระหว่างนั้นท่านรองคณบดีที่ดูแลด้านอาคารสถานที่
โทรมาบอกว่าตึกหนึ่งตึกสองให้เปิดห้องเรียนให้หมด ให้เปิดแอร์ใครจะนอนก็ได้
ห้องน�้าเปิดตลอด 24 ชั่วโมง เราก็ได้มุมพยาบาล ที่มีนิสิตแพทย์มาช่วย
มีมุมแจกน�้าดื่ม และอาหาร มีเสื้อผ้าแห้งขนลงมาเป็นลัง ๆ (เสื้อผ้ากิจกรรม
ที่รอขายของนิสิตในคณะ) และเมื่อมีนิสิตปริญญาโทเลิกเรียนตอน 21.00
เราก็ได้ขอให้รับน้อง ๆ กลับบ้าน ปรากฏว่าพี่ ๆ ใจดี บอกเส้นทางว่าไปไหนบ้าง
ช่วยไปได้หลายสิบคน หลังจากนั้นมีคนมาบอกว่าทางเดินไปบีทีเอสศาลาแดง
