Page 61 - kpiebook66033
P. 61
ชื่อทีมเยาวชน : ทีม Gen Z รักษ์หญ้าทะเล รักดุหยง
ชื่อโครงการ : การอนุรักษ์และฟื้นฟูหญ้าทะเล
คืนความอุดมสมบูรณ์สู่ทะเลตรัง
ชื่อโรงเรียน : โรงเรียนบ้านฉางหลาง
หมู่ 5 ตำาบลไม้ฝาด อำาเภอสิเกา จังหวัดตรัง 92150
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่สนับสนุนการดำาเนินงาน
องค์การบริหารส่วนตำาบลไม้ฝาด
201 หมู่ที่ 4 ตำาบลไม้ฝาด อำาเภอสิเกา จังหวัดตรัง 92150
ที่มาของโครงการ/เหตุผลและความจำาเป็นในการริเริ่มโครงการ
แหล่งหญ้าทะเลมีความสำาคัญทั้งในด้านความหลากหลายทางชีวภาพ การทำาประมงปูม้า
หอยทะเล อีกทั้งยังเป็นแหล่งอาหารที่สำาคัญของพะยูนและเต่าทะเล สัตว์สงวนของไทย
ที่อยู่ในภาวะใกล้สูญพันธุ์ จากการสำารวจข้อมูลสถานภาพในปี พ.ศ.2565 ประเทศไทยมีพะยูน
ประมาณ 273 ตัว แบ่งเป็นพื้นที่ฝั่งอ่าวไทย 31 ตัว และพื้นที่ฝั่งทะเลอันดามัน 242 ตัว
โดยเฉพาะพื้นที่จังหวัดตรังสามารถพบได้มากถึง 187 ตัว จึงอาจกล่าวได้ว่าพะยูนเป็นสัตว์
ประจำาถิ่นของจังหวัดตรัง ซึ่งพะยูนหนึ่งตัวกินหญ้าทะเลมากถึง 35 กิโลกรัมต่อวัน หญ้าทะเล
จึงเป็นแหล่งอาหารที่สำาคัญของพะยูน รวมถึงเต่าทะเลและสัตว์ทะเลชนิดอื่น นอกจากนี้
ต้นหญ้าทะเลสามารถช่วยดูดซับก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งเป็นก๊าซเรือนกระจก ที่ก่อให้เกิด
ภาวะโลกร้อนและกักเก็บในรูปของคาร์บอนสีน้ำาเงิน (Blue carbon) ไว้ใต้ดินได้ดีกว่าป่าบก
ประมาณ 10 เท่า จึงสามารถกล่าวได้ว่าการกักเก็บคาร์บอนโดยระบบนิเวศทางทะเลและ
ชายฝั่งมีประสิทธิภาพกักเก็บสูงกว่าป่าบก
สภาพพื้นที่ในช่วงฤดูลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงตุลาคม
ของทุกปี ต้นหญ้าทะเลบริเวณแหล่งหญ้าทะเล หาดหยงหลำา ตำาบลบางสัก อำาเภอกันตัง
จังหวัดตรัง ถูกพายุพัดขึ้นมาอยู่บนบริเวณชายฝั่งเป็นจำานวนมาก เกิดความเสียหายและ
เน่าเสียกลายเป็นขยะทะเลตามชายหาด ทำาให้แหล่งหญ้าทะเลซึ่งเป็นแหล่งอาหารของพะยูน
และเต่าทะเลมีจำานวนลดลง และส่งผลกระทบต่อปูม้า กุ้ง หอยทะเล รวมถึงสัตว์ทะเลวัยอ่อน
ที่ต้องอาศัยแหล่งหญ้าทะเลเป็นแหล่งอาหารและที่อยู่อาศัย ความต้องการที่จะดำาเนินการ
คณะผู้จัดต้องการเก็บต้นหญ้าทะเลที่พัดขึ้นมาอยู่บนบริเวณชายฝั่งมาฟื้นฟูให้มีความสมบูรณ์
แข็งแรง และนำากลับไปปลูกคืนสู่แหล่งหญ้าทะเลตามธรรมชาติ เพื่อเป็นอาหารและที่อยู่
อาศัยของสัตว์ทะเล ซึ่งจะส่งผลดีต่อสภาพแวดล้อมทางทะเลในพื้นที่ต่อไป
KPI NEW GEN 59
สร ้ างสรรค์นวัตกรรมท ้ องถิ่นปี 2566
