Page 87 - kpiebook66025
P. 87
87
3.5 ข้อระเบียบเกี่ยวกับกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภา
รัฐสภาอินโดนีเซียเป็นองค์กรฝ่ายนิติบัญญัติประกอบไปด้วยสมาชิก
สภาผู้แทนราษฎรและสมาชิกสภาผู้แทนภูมิภาค เรียกรวมกันว่าสมาชิกรัฐสภาหรือ
สมาชิกสภาที่ปรึกษาประชาชน การตรากฎหมายจึงถือเป็นหน้าที่ส�าคัญที่สุดของ
รัฐสภา อ�านาจหน้าที่ส�าคัญในการสอดส่องดูแลการปฏิบัติงานของประธานาธิบดีและ
รัฐมนตรีซึ่งเป็นองค์กรฝ่ายบริหาร รัฐธรรมนูญอินโดนีเซียได้ก�าหนดให้ความสัมพันธ์
ระหว่างอ�านาจฝ่ายนิติบัญญัติและฝ่ายบริหารต่างต้องถูกตรวจสอบควบคุมซึ่งกัน
และกันได้โดยวิธีการตามที่รัฐธรรมนูญให้อ�านาจ เช่น การตั้งกระทู้ถาม การเสนอญัตติ
ขอเปิดอภิปรายทั่วไปเพื่อลงมติไม่ไว้วางใจ การควบคุมการใช้จ่ายเงินงบประมาณของ
แผ่นดิน และการตั้งคณะกรรมาธิการในการตรวจสอบฝ่ายบริหาร โดยต้องมีกลไก
ที่เข้มแข็งและมีประสิทธิภาพ
ส�าหรับรัฐสภาอินโดนีเซียมีความพิเศษในแง่ที่กระบวนการรัฐสภาได้อนุญาต
ให้มีการจัดตั้งกลุ่มการเมืองในสภาผู้แทนราษฎรของอินโดนีเซียอันเป็นเอกลักษณ์หนึ่ง
ของรัฐสภาอินโดนีเซีย เพราะเป็นการรวมกลุ่มของสมาชิกพรรคการเมืองที่เข้าไปมีที่นั่ง
ในรัฐสภาเพื่อด�าเนินกิจกรรมทางการเมืองในรัฐสภารูปแบบหนึ่ง โดยในแต่ละกลุ่ม
ประกอบด้วยสมาชิกพรรคการเมืองหลายพรรคหรืออาจเป็นพรรคใหญ่เพียงพรรคเดียว
มีผู้เชี่ยวชาญด้านต่าง ๆ ในแต่ละกลุ่ม และหลังจากนั้นจะมีการจัดสรรเข้าไปเป็น
กรรมาธิการในคณะต่าง ๆ ซึ่งก็จัดสรรตามความเชี่ยวชาญของแต่ละคน ซึ่งท�าให้
แต่ละกรรมาธิการสามารถท�าหน้าที่ในการพิจารณาวินิจฉัยเรื่องต่าง ๆ ภายใน
ขอบเขตอ�านาจหน้าที่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทั้งนี้ แม้ว่าคณะกรรมาธิการสามัญ
ในสภาผู้แทนราษฎรจะมีจ�านวนเพียง 11 คณะ แต่ละคณะมีขอบเขตอ�านาจหน้าที่
ค่อนข้างกว้าง แต่หากมีการแบ่งความรับผิดชอบตามความเชี่ยวชาญของกรรมาธิการ
แล้วจะท�าให้การแสดงบทบาทอ�านาจหน้าที่ของคณะกรรมาธิการเป็นไปโดยสอดคล้อง
กับวัตถุประสงค์ของการจัดให้มีกลุ่มทางการเมืองในรัฐสภา ทั้งนี้กลไกการท�างานของ
กลุ่มการเมืองท�าให้กลไกการท�างานของรัฐสภามีประสิทธิภาพและเป็นการเสริมสร้าง
ประชาธิปไตย ดังนั้นตามภารกิจงานหลักของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร คือ การเสนอ
ร่างกฎหมายและการพิจารณาอย่างละเอียดถึงนโยบายของรัฐ โดยอาศัยกลุ่มการเมือง