Page 115 - kpiebook66001
P. 115
การประชุมวิชาการ 10
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 24
ความท้าทายของความมั่นคงใหม่กับประชาธิปไตย
1. ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการแปรเปลี่ยนความขัดแย้งหรือ Conflict
Transformation
เมื่อกล่าวถึงคำว่าการแปรเปลี่ยนความขัดแย้ง (Conflict Transformation) หมายความถึง
กระบวนการในการจัดการกับความขัดแย้งที่ไม่ใช่แค่มุ่งให้เกิดข้อยุติในปัญหาเท่านั้น หากแต่ยัง
ต้องเปลี่ยนเชิงโครงสร้างของสังคมที่เอื้อให้เกิดความขัดแย้งและจะเป็นเหตุให้ความขัดแย้ง
หวนกลับมาอีกได้ การแปรเปลี่ยนความขัดแย้งจึงแนวคิดที่ถูกอธิบายบนฐานการยุติความขัดแย้ง
ที่ไม่ใช่เพียงยุติความรุนแรงโดยตรงที่แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดเท่านั้น แต่ยังมุ่งเน้นที่จะ
ปรับเปลี่ยนความสัมพันธ์ ผลประโยชน์ ตลอดจนวาทกรรมและกฎเกณฑ์ที่มีในโครงสร้างทาง
สังคมที่เกิดความขัดแย้ง ในแง่นี้ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกฝ่ายที่อยู่ในพื้นที่ความขัดแย้งจึงมีส่วน
หนุนเสริมในการช่วยกันขจัดเงื่อนไขของความรุนแรงที่เกิดขึ้น ในการแปรเปลี่ยนความขัดแย้ง
อาจจำเป็นต้องแปรเปลี่ยนเงื่อนไขทั้งในแง่ของบริบทของความขัดแย้ง โครงสร้างทางสังคม
ในพื้นที่ขัดแย้ง ตัวแสดงในความขัดแย้ง ประเด็นปัญหา รวมถึงปัจจัยส่วนบุคคลในแง่ผู้นำ
(Miall, 2004) การแปรเปลี่ยนความขัดแย้งดำเนินอยู่บนฐานคิดที่ว่าจะเปลี่ยนความขัดแย้ง
ที่รุนแรงมาสู่สันติวิธีอย่างไร เป้าหมายของการแปรเปลี่ยนความขัดแย้งคือการสร้างสังคม
ที่ความต่างสามารถอยู่ร่วมกันได้โดยไม่มีการใช้ความรุนแรงต่อกัน เพื่อไปถึงเป้าหมายนี้ได้
จำเป็นที่จะต้องรับมือกับทั้งสาเหตุโดยตรงที่ปรากฏเป็นความขัดแย้ง นั่นคือการยุติการใช้กำลัง
ไปจนถึงสาเหตุเชิงโครงสร้างและเชิงวัฒนธรรมที่เป็นเงื่อนไขที่นำไปสู่ความขัดแย้งด้วย และ
พยายามให้คู่ขัดแย้งแสวงหาแนวทางที่จะจัดการกับความขัดแย้งที่มีโดยไม่ใช้ความรุนแรง
(Frazer & Ghettas, 2013)
ในการแปรเปลี่ยนความขัดแย้งนักคิดด้านสันติภาพอย่างเลเดอแรค (Lederach, 1997)
มองว่า การแปรเปลี่ยนความขัดแย้งจะเปลี่ยนพร้อมกับ 4 การเปลี่ยนแปลงที่ประกอบเข้าด้วยกัน
นั่นคือ
(1) การเปลี่ยนแปลงในระดับบุคคล (การเปลี่ยนแปลงในเชิงทัศนคติส่วนบุคคล
พฤติกรรม อัตลักษณ์และวิธีการคิดที่เปลี่ยนไป)
(2) การเปลี่ยนแปลงในเชิงความสัมพันธ์ (การเปลี่ยนแปลงในรูปแบบของการสื่อสาร
กับผู้คนรอบข้าง ความสามารถในการปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่น กระบวนการตัดสินใจ ไปจนถึงกลไก
ในการจัดการเมื่อเกิดความขัดแย้งขึ้น)
(3) การเปลี่ยนแปลงเชิงวัฒนธรรม (มีวิธีคิดต่อวัฒนธรรมที่เป็นปัจจัยเอื้อต่อ
ความรุนแรงที่เปลี่ยนไปจากเดิม ไม่ได้มองกลไกการจัดการความขัดแย้งในแบบดั้งเดิมที่เน้น
ความรุนแรงและการใช้กำลังเพียงอย่างเดียว) และ การประชุมกลุ่มย่อยที่ 3
(4) การเปลี่ยนแปลงเชิงโครงสร้าง (รูปแบบของความสัมพันธ์ในสังคมที่มีความไม่
เท่าเทียมกัน การเหยียดสีผิว การกีดกันทางศาสนาและชาติพันธุ์ที่เปลี่ยนไป ทุกคนสามารถ
