Page 342 - kpiebook65057
P. 342
3) การเมืองภาคพลเมืองที่นำโดยพลเมือง เป็นการเมืองที่ส่งเสริม
การกระจายอำนาจไปสู่ชุมชน มีการตัดสินใจร่วมกันของพลเมืองเพื่อจัดทำนโยบาย
สาธารณะ มีการใช้หลักประชาธิปไตยแบบประชาเสวนาหาทางออก รวมถึง
มีลักษณะที่สังคมเป็นตัวนำการเมือง นอกจากนี้การมีส่วนร่วมทางการเมืองเกิดขึ้น
อย่างกว้างขวาง มีการใช้ธรรมาภิบาล ในการบริหารจัดการ เช่น หลักความโปร่งใส
สำนึกรับผิดชอบ นิติธรรม คุณธรรม จริยธรรม ความคุ้มค่า ก่อให้เกิดเป็นสังคม
แบบชีวาประชาธิปไตย (Organic Democracy) หรือประชาธิปไตยที่พลเมือง
มีส่วนร่วมอย่างแท้จริง (Meaningful Participatory Democracy)
4) การเมืองภาคพลเมืองที่นำโดยภาคเอกชน เป็นลักษณะของการเมือง
ที่มีความเหลื่อมล้ำสูง ระบบทุนนิยมเข้ามาครอบงำความคิดและจิตสำนึกของ
พลเมือง ทำให้ความเป็นพลเมืองลดลง พลเมืองส่วนใหญ่สนใจการแสวงหาทรัพย์สิน
เงินทองมากกว่าการเข้ามามีส่วนร่วมทางการเมือง การพัฒนาเทคโนโลยีการสื่อสาร
มีความก้าวหน้ามากขึ้น ทำให้การมีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นเพิ่มขึ้น
ในเชิงปริมาณแต่ไม่เพิ่มในเชิงคุณภาพ ทำให้เกิดการมีส่วนร่วมแบบผิวเผิน
(thin participation) เกิดความเหลื่อมล้ำ ทั้งความเหลื่อมล้ำทางเพศ วัย รายได้
การศึกษา สังคม คิดถึงเรื่องปากท้อง การทำงานเพื่อหาเงิน และการบริโภค
เชิงวัตถุ โดยไม่สนใจมิติอื่นๆ
ทั้งนี้ ความเป็นพลเมืองจะมีลักษณะอย่างไรอาจขึ้นอยู่กับการเมืองภาค
พลเมือง และการเมืองภาคพลเมืองจะมีลักษณะอย่างไรอาจขึ้นอยู่กับลักษณะ
ของความเป็นพลเมืองเช่นเดียวกัน เช่น การเมืองภาคพลเมืองที่นำโดยรัฐบาล
มักจะมีพลเมืองที่ไม่สนใจการเมืองมากกว่าพลเมืองที่มีสำนึกผูกพัน เนื่องจาก
สภาพสังคมการเมืองเป็นปัจจัยที่ทำให้พลเมืองเฉื่อยชาเพิกเฉยต่อปัญหา และ
ไม่เข้าไปมีส่วนร่วมแสดงความคิดเห็นทางการเมือง การเมืองภาคพลเมือง
ที่มีเทคโนโลยีเป็นตัวขับเคลื่อนมักจะมีพลเมืองดิจิทัล คือ พลเมืองที่มีการ
ใช้เทคโนโลยีล้ำสมัยในการติดต่อสื่อสาร มีความสามารถในการเข้าถึงข้อมูล
มีความสามารถในการใช้เทคโนโลยีล้ำสมัยเพื่อการสื่อสารและโน้มน้าวใจผู้คน
287
