Page 85 - kpiebook65024
P. 85
84 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย
อย่างไรก็ตาม ในอดีตที่ผ่านมาโดยเฉพาะในช่วงก่อนการประกาศใช้รัฐธรรมนูญ
แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540 นั้น แม้รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
ทุกฉบับจะได้มีการบัญญัติรับรองสิทธิและเสรีภาพไว้ก็ตาม แต่ปัญหาเกี่ยวกับ
การคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชนภายใต้รัฐธรรมนูญของประเทศไทยนั้น
ยังเป็นปัจจัยที่เป็นปัญหาและอุปสรรคส�าคัญของการพัฒนาสังคมและการเมืองไทย
มาโดยตลอด เพราะจากสภาพความเป็นจริงแล้วปรากฏว่าประชาชนมักจะไม่ได้รับ
การคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพตามที่มีการบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญเท่าที่ควร เนื่องจาก
การบัญญัติรับรองสิทธิและเสรีภาพส่วนใหญ่เป็นเพียงการบัญญัติรับรองไว้ลอย ๆ
ไม่สามารถที่น�าไปใช้ได้จริง3F (รุ้งนภา ยรรยงเกษมสุข, 2542) ซึ่งเป็นสภาพปัญหาหลัก
อันเป็นที่มาของการขยายความคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพพื้นฐาน ตลอดจนการมี
ส่วนร่วมของประชาชนให้กว้างขวางและเป็นจริงกว่าเดิม4F (บรรเจิด สิงคะเนติ, 2540)
ดังจะเห็นได้จากในการจัดท�ารัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540
ซึ่งสภาร่างรัฐธรรมนูญได้ก�าหนดกรอบในการจัดท�าไว้ว่า “...มีสาระส�าคัญเป็นการส่งเสริม
คุ้มครองสิทธิและเสรีภาพของประชาชน ให้ประชาชนมีส่วนร่วมในการปกครอง
และตรวจสอบการใช้อ�านาจรัฐเพิ่มขึ้น...” และต่อมาเมื่อมีการจัดท�ารัฐธรรมนูญ
แห่งราชอาณาจักรไทยพุทธศักราช 2550 สภาร่างรัฐธรรมนูญก็ได้ยึดกรอบดังกล่าว
และได้ขยายขอบเขตการคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพให้กว้างขวางขึ้น กล่าวคือ มีการเพิ่ม
ประเภทสิทธิและเสรีภาพให้มากขึ้นกว่าเดิม การท�าให้การใช้สิทธิและเสรีภาพง่ายขึ้น
กว่าเดิม และการท�าให้การใช้สิทธิและเสรีภาพมีประสิทธิภาพและมีมาตรการคุ้มครอง
อย่างชัดเจน
