Page 81 - kpiebook65011
P. 81
ก่อนจะถึงการเลือกตั้ง
ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครและสมาชิกสภากรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2565
ไร้การรวมตัว หรืออาจอยู่ในสภาวะชั่วคราวและผันผวนไปตามสภาวะทาง
เศรษฐกิจ
แม้ว่าภาครัฐจะมีนโยบายที่ให้ความสำคัญกับการพัฒนาด้านที่อยู่
อาศัย (เช่น การสร้างอาคารสงเคราะห์สำหรับผู้มีรายได้น้อย) คุณภาพ
ชีวิต การช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายของคนจนเมืองหรือผู้มีรายได้น้อย และ
การลดความเหลื่อมล้ำระหว่างภาคส่วนมาโดยตลอด ได้แก่ แผนพัฒนา
เศรษฐกิจแห่งชาตินับตั้งแต่ฉบับที่ 1 - 12 (ปัจจุบัน) โครงการลงทะเบียน
บัตรสวัสดิการแห่งรัฐ นับตั้งแต่ปี 2559 และกรุงเทพมหานครที่เป็น
หน่วยการปกครองที่คอยดูแลและช่วยเหลือเรื่องดังกล่าว (พิชญ์
พงษ์สวัสดิ์, 2564, น. 29-77) แต่อย่างไรก็ตาม จากการรายงานความยากจน
และความเหลื่อมล้ำในประเทศไทย ปี 2555 พบว่า จำนวนคนจนมีแนวโน้ม
ลดลง แต่ปัญหาคนจนมีความซับซ้อน ทั้งปัญหาที่อยู่อาศัยซึ่งส่วนใหญ่
จะอยู่ใน “ชุมชนแออัด” หรือ “ชุมชนผู้รายได้น้อย” ที่ต้องพบกับปัญหา
ด้านสาธารณูปโภค การคมนาคมที่ไม่สะดวก ระบบกำจัดขยะ และ
ความปลอดภัยในชีวิต เช่นเดียวกับกันบุคคลเรร่อน จากผลสำรวจใน
ปี 2557 พบว่า จำนวนคนเร่ร่อนในกรุงเทพมหานครเพิ่มมากขึ้น (พิชญ์
พงษ์สวัสดิ์, 2564, น. 64)
กรุงเทพมหานครในฐานะหน่วยการปกครองท้องถิ่นในพื้นที่มีภารกิจ
เกี่ยวพันกับคนจนเมืองในสามลักษณะคือ การเกี่ยวพันทางตรง การเกี่ยวพัน
ทางอ้อม และการสร้างผลแรงตึงเครียดต่อโอกาสทางชีวิตของคนจนเมือง
1) ในส่วนของการเกี่ยวพันทางตรง แม้ว่ากรุงเทพมหานครไม่ได้
มีหน้าที่ดูแลเรื่องของที่อยู่อาศัยของประชาชนและคนจนโดยตรงในแง่ของ
การจัดหาที่พักอาศัย แต่สำนักงานเขตมีภารกิจในการดูแลสนับสนุนชุมชน
ซึ่งมักจะเป็นชุมชนของคนจนเมือง ผ่านระเบียบกรุงเทพมหานครว่าด้วย
เรื่องชุมชนและกรรมการชุมชน พ.ศ. 2564 โดยการขึ้นทะเบียนชุมชน
สถาบันพระปกเกล้า
สถาบันพระปกเกล้า
73
