Page 180 - kpiebook64013
P. 180
1.1 การพิจารณากลั่นกรองร่างกฎหมาย
แต่ละสภาของสภาคองเกรส มีอำานาจเสนอร่างกฎหมายเกี่ยวกับ
ทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องภาษี ซึ่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเท่านั้นที่มีสิทธิเสนอ
รัฐใหญ่จึงอาจดูว่ามีอิทธิพลต่อประชาชนมากกว่ารัฐเล็ก แต่ในทาง
ปฏิบัติแล้ว สภาหนึ่งอาจออกเสียงคัดค้านร่างกฎหมายที่ผ่านอีกสภาหนึ่ง
มาแล้วก็ได้ วุฒิสภาอาจไม่ให้ความเห็นชอบร่างภาษีหรือร่างกฎหมายใดๆ
ที่ผ่านสภาผู้แทนราษฎรมาแล้ว หรืออาจแก้ไขเพิ่มเติมจนทำาให้
ลักษณะของร่างกฎหมายเปลี่ยนไปก็ได้ ในกรณีเช่นนี้จะมีการประชุม
คณะกรรมาธิการร่วม ซึ่งประกอบด้วยสมาชิกจากทั้งสองสภา เพื่อหา
ข้อประนีประนอมซึ่งเป็นที่ยอมรับได้ทั้งสองฝ่ายก่อนที่จะผ่านร่างนั้น
ออกมาเป็นกฎหมายได้
วุฒิสภามีอำานาจบางอย่างที่รัฐธรรมนูญสหรัฐอเมริกาสงวนไว้
ให้โดยเฉพาะ เช่น อำานาจในการให้ความเห็นชอบการเสนอแต่งตั้ง
ข้าราชการระดับสูง และเอกอัครราชทูตของรัฐบาลกลาง ซึ่งประธานาธิบดี
เป็นผู้เสนอ แต่งตั้ง ตลอดจนอำานาจในการให้สัตยาบันสนธิสัญญา
ทุกฉบับด้วยคะแนนเสียงมากกว่า 2 ใน 3 หากวุฒิสภาไม่เห็นชอบ
ไม่ว่ากรณีใด การกระทำาของฝ่ายบริหารก็เป็นอันโมฆะไป
กระบวนการพิจารณากลั่นกรองร่างกฎหมายของวุฒิสภา
ส่วนใหญ่มีความคล้ายคลึงกับกระบวนการในสภาผู้แทนราษฎร แต่มี
ความแตกต่างที่สำาคัญในเรื่องของการอภิปราย สมาชิกวุฒิสภามีสิทธิ
อภิปรายได้โดยไม่ต้องคำานึงถึงเวลาที่เสียไป ฝ่ายเสียงข้างน้อยมีสิทธิ
ที่จะโจมตีและคัดค้านโครงการของฝ่ายเสียงข้างมากได้อย่างไม่มี
การจำากัดเวลา การที่สมาชิกวุฒิสภามีโอกาสอภิปรายอย่างไม่มีขอบเขต
จำากัดนี้ ทำาให้สมาชิกมีโอกาสเปิดเผยข้อเท็จจริงได้อย่างชัดเจนและ
180 บทบาทอำานาจหน้าที่ของวุฒิสภาในระบบสภาคู่กับประสิทธิผลในการเสริมสร้างเสถียรภาพทางการเมืองและการพัฒนาประชาธิปไตยไทย
