Page 173 - b29416_Fulltext
P. 173

รุ่นใหม่และส่งเสริมการรวมกลุ่ม ทั้งในระดับพื้นที่และระดับอุตสาหกรรมเพื่อส่งเสริมให้เกิดการสร้างเครือข่าย
                  ทางธุรกิจ อันจะช่วยให้เกิดการเกื้อหนุน แลกเปลี่ยนองค์ความรู้ และเพิ่มอ านาจในการต่อรองมากขึ้น

                         กลุ่มวิสาหกิจชุมชนพึ่งพิงอิงยาง ต.ท่ายาง อ.ทุ่งใหญ่ จ. นครศรีธรรมราช  มองว่าปัจจัยภายนอกกลุ่มที่
                  มีผลต่อการด าเนินงานของกลุ่มคือ นโยบายภาครัฐที่ด าเนินการสนับสนุนด้านการส่งเสริมวิสาหกิจระดับชุมชน
                  เพื่อให้กลุ่มและชุมชนพึ่งตนเองในระดับเศรษฐกิจชุมชน
                         ๒) หน่วยงานภาครัฐให้การส่งเสริม

                         กลุ่มวิสาหกิจชุมชนพึ่งพิงอิงยาง ต.ท่ายาง อ.ทุ่งใหญ่ จ. นครศรีธรรมราช  เบื้องต้นได้มีจุดเริ่มต้นจาก
                  คุณมยุรี สวัสดี ที่ได้บังเอิญไปพบกับงานที่เกี่ยวข้องกับการท าหมอนยางพารา ที่ศูนย์การเรียนรู้ อ าเภอทุ่งใหญ่
                  จึงเกิดความสนใจและได้เข้าไปเรียนรู้เกี่ยวกับการท าหมอนยางพารา และเมื่อเข้าไปเรียนรู้ก็ได้ด าเนินการซื้อ
                  เครื่องผลิตหมอนยางพาราจากบริษัทเอกชน ที่ได้เข้ามาให้ความรู้

                         ส่วนหน่วยงานภาครัฐที่เข้ามาส่งเสริม ประกอบด้วย เกษตรอ าเภอทุ่งใหญ่ การยาง และหน่วยงานที่
                  เป็นสถาบันการศึกษาหลายสถาบัน ประกอบด้วย คณะเทคโนโลยีอุตสหากรรม มหาวิทยาลัยราชภัฎ
                  นครศรีธรรมราช มหาวิทยาเทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตศรีวิชัย และมหาวิทยาลัยที่เข้ามาศึกษาวิจัย
                  ประกอบด้วย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร เป็นต้น

                         ปัจจัยภายในที่ส่งผลต่อการด าเนินงานของกลุ่ม
                         ปัจจัยภายในที่ส่งผลต่อการด าเนินงานของกลุ่ม ได้แก่  ๑) ทุนชุมชน  ๒) การบริหารจัดการกลุ่ม  ๓)
                  การสร้างเครือข่ายและการมีส่วนร่วม ๔) การพัฒนาและต่อยอดกิจกรรม  ดังนี้

                         ๑) ทุนชุมชน  ปัจจัยที่ส่งผลส าเร็จต่อการด าเนินงานของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนพึ่งพิงอิงยาง ประกอบด้วย
                  บริบทของต าบลท่ายาง อ าเภอทุ่งใหญ่ ส่วนใหญ่เกษตรกร จะท าสวนยางพารา และพื้นที่ชุมชนมีทรัพยากรที่ถือ
                  ว่าเป็นทุนชุมชน คือ ยางพารา น้ ายางพารา
                         ๒) การบริหารจัดการกลุ่ม  การบริหารจัดการกลุ่มของกลุ่มนั้น ส่วนใหญ่ไม่เป็นทางการ ซึ่งถือว่าเป็น
                  กลุ่มที่จัดตั้งขึ้นในรูปแบบของอุตสาหกรรมในครัวเรือน ซึ่งประกอบด้วย สมาชิก ได้แก่ นางมยุรี สวัสดี เป็น

                  ประธาน และมีสมาชิก ๗ คนคือ นางสุภาวดี ศรีเทพ นางอรัญญา เพชรอาวุธ นางผ่องศรี ศรีประมวล นายชาญ
                  เกียรติ ทองค าชุม นางพันทนี เจียรกมล นายสุพโชค ดาวกระจาย นางสาวลัลน์ลลิต สมมุ่ง ซึ่งได้บริหารจัดการ
                  กลุ่มมาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๕๙ เป็นต้นมา

                         ๓) การสร้างเครือข่ายและการมีส่วนร่วม ทางกลุ่มได้ด าเนินการเข้าร่วมเครือข่ายวิสาหกิจชุมชนที่เป็น
                  โรงหมอนยางพาราในอ าเภอทุ่งใหญ่ ซึ่งมีจ านวน ๘ แห่ง และทางกลุ่มได้ด าเนินการเกี่ยวกับการสร้างเครือข่าย
                  การท่องเที่ยวชุมชนเชิงเกษตร จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยประธานกลุ่มได้เข้าร่วมประชุม แลกเปลี่ยนเรียนรู้
                  ในรูปแบบการประชุมสัญจรของกลุ่มอ าเภอต่างๆ เพื่อน าองค์ความรู้มาพัฒนากลุ่มวิสาหกิจชุมชน โดยในงานจะ

                  มีการออกบูทสินค้า การสัมมนาเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกลุ่มวิสาหกิจชุมชนด้วยกัน
                         ผู้น ากลุ่ม ได้กล่าวถึงการสร้างเครือข่ายและการมีส่วนร่วมว่า
                         “ตอนนี้พี่ได้เข้าร่วมสัมมนาและเรียนรู้ร่วมกับเครือข่ายวิสาหกิจในอ าเภอและเครือข่ายระดับจังหวัดซึ่ง
                  มีการสัญจรประชุมตามอ าเภอต่างๆที่เป็นเจ้าภาพการประชุมชน และน ามาพัฒนากลุ่มของตนเอง”

                         ๔) การพัฒนาและต่อยอดกิจกรรม  กิจกรรมการพัฒนาต่อยอดนั้น เดิมทางกลุ่มได้ด าเนินการผลิต
                  หมอนยางพารา ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ รวมทั้งรับซื้อน้ ายางสดจากเกษตรกร และได้ด าเนินการพัฒนาต่อไปคือ การ






                                      รายงานฉบับสมบูรณ์การศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน  ๑๒๘
   168   169   170   171   172   173   174   175   176   177   178