Page 121 - b29416_Fulltext
P. 121
ท่องเที่ยว พัฒนาแหล่งท่องเที่ยวและสิ่งอ านวยความสะดวก พัฒนาสินค้าและบริการด้านการท่องเที่ยว ส่งเสริม
การตลาดชุมชนท่องเที่ยว เป็นต้น
๒) ธนาคารเพื่อการเกษตรและสหกรณ์การเกษตร (ธ.ก.ส.) เป็นองค์กรหนึ่งที่มีส่วนในการส่งเสริมการ
พัฒนา และยกระดับการรวมกลุ่มให้เป็นชุมชนท่องเที่ยวที่ต่อยอดจากการท าเกษตรอินทรีย์ ซึ่งได้เล็งเห็น
ความส าคัญในการส่งเสริมชุมชนท่องเที่ยวเชิงนิเวศ อนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมไทลื้อ ส่งเสริมการท าข้าวแคบ ข้าว
แต๋น ผ้าทอไทลื้อของบ้านแพะต้นยางงาม เป็นต้น
๓) ส่วนราชการจังหวัดล าพูน สนับสนุนส่งเสริมการท่องเที่ยวชุมชนโดยจัดกิจกรรมประชาสัมพันธ์และ
แถลงข่าวการจัดโครงการชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี
๔) มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ โดยคณะเศรษฐศาสตร์ได้เข้ามาส่งเสริมกิจกรรมการท่องเที่ยวชุมชน
ท่องเที่ยวเชิงนิเวศ อนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมไทลื้อ การพัฒนาเศรษฐกิจฐานราก
ปัจจัยภายในที่ส่งผลต่อการด าเนินงานของกลุ่ม
๑) ทุนทางวัฒนธรรม : บ้านแพะต้นยางงาม เป็นแหล่งวัฒนธรรมชาวไทลื้อที่ส าคัญของอ าเภอบ้านธิ
จังหวัดล าพูน เป็นศูนย์กลางเครือข่ายวัฒนธรรมชาวไทลื้อของภาคเหนือ กล่าวกันว่าชุมชนไทลื้อในอ าเภอบ้านธิ
จังหวัดล าพูน มีถึง ๑๐ หมู่บ้านที่รวมตัวกันท ากิจกรรมส าคัญทุกปี คนไทลื้อหรือคนไตลื้อนั้นมีเอกลักษณ์อัน
โดดเด่นที่วัฒนธรรมอันยาวนาน ซึ่งสะท้อนผ่านภาษา การแต่งกาย อาหาร ภูมิปัญญาและศิลปวัฒนธรรม
ประเพณีที่ยึดถือกันมา ศิลปวัฒนธรรมประเพณีตามความเชื่อของชาวบ้านแพะต้นยางงาม ได้แก่ ประเพณี
ท าบุญตานข้าวใหม่ ประเพณีท าบุญปอยหลวง ประเพณีท าบุญวันมาฆบูชา ประเพณีรดน้ าด าหัวผู้สูงอายุใน
เทศกาลสงกรานต์ประเพณีแห่ไม้ค้ า สะหลีในเทศกาลสงกรานต์ ประเพณีขนทรายเข้าวัดในเทศกาลสงกรานต์
ประเพณีท าบุญสืบชะตาหมู่บ้าน (การสะเดาะเคราะห์) ประเพณีท าบุญในวันเข้าพรรษา ประเพณีท าบุญวันออก
พรรษา ประเพณีย่ีเป็ง ท าบุญตักบาตรและฟังธรรมมหาชาติ(ในช่วงวันลอยกระทงของทุกปี) ประเพณีท าบุญ
สลากภัต คือการท าบุญไปหาผู้ล่วงลับ
๒) บทบาทผู้น าชุมชน : บริบทวิถีชีวิตชาวไทลื้อบ้านแพะต้นยางงามที่อยู่ร่วมกันแบบพึ่งพาอาศัยซึ่งกัน
และกันมีน้ าใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่อยู่กันแบบญาติพี่น้อง บ้านแพะต้นยางงามมีผู้ใหญ่บ้านซึ่งเป็นทั้งผู้น าทางการและ
ผู้น าชุมชนตามธรรมชาติ ท าหน้าที่มายาวนานและมีคณะกรรมการหมู่บ้านที่เข้มแข็งในการขับเคลื่อนกลุ่มต่างๆ
โดยผู้น าชุมชนกล่าวว่า
“บ้านแพะต้นยางงามที่ประสบความส าเร็จ เริ่มต้นจากการท าประชาคมหมู่บ้าน มีแผนของหมู่บ้าน
ตามวาระที่ชาวบ้านเห็นดีเห็นงามด้วย รวมถึงการที่มีคณะกรรมการหมู่บ้านที่เข้มแข็งในการขับเคลื่อนกลุ่ม
ต่างๆ จึงส่งผลให้เกิดการบริหารจัดการชุมชนพัฒนาหมู่บ้านได้ประสบผลส าเร็จ”
๓) การบริหารจัดการกลุ่ม : การบริหารจัดการในรูปแบบของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนที่บริหารโดยแกนน า
คณะกรรมการหมู่บ้าน เกิดขึ้นนับตั้งแต่เป็นหมู่บ้านต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงจนสามารถต่อยอดและเชื่อมโยง
กับพื้นที่ใกล้เคียงพัฒนาเป็นหมู่บ้านท่องเที่ยวชุมชน ภาพของการร่วมแรงร่วมใจในการท างานปรากฏให้เห็นอยู่
ทั่วไปในหมู่บ้าน
๔) การสร้างเครือข่ายและการมีส่วนร่วม : การด าเนินกิจกรรมในชุมชนทุกกิจกรรม แกนน าหมู่บ้าน
จะด าเนินการผ่านประชาคมหมู่บ้าน ประชุมปรึกษาหารือกัน และน าประเด็นต่างๆ เข้าสู่การประชุมประชาคม
หมู่บ้าน โดยนัดหมายแต่ละครัวเรือนๆ ละ ๑ คน มาร่วมประชุมเดือนละครั้ง ซึ่งท าให้เกิดการมีส่วนร่วมในหม่ี
รายงานฉบับสมบูรณ์การศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับนโยบายการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน ๘๒
