Page 13 - kpi23008
P. 13

12   สยาม - อาทิตยอุทัยในนามประชาธิปก
                                 ์



                ช่วงที่ 2 สมัยรัตนโกสินทร์ก่อนรัชกาลพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว

                (พ.ศ. 2311 – 2468)


                        นับตั้งแต่การเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 เม่่อ พ.ศ. 2310 ญี่ปุ่นยังคงนโยบาย

                ปิดประเทศเร่่อยมา การติดต่อสัมพันธ์ระหว่างประเทศสยามและประเทศญี่ปุ่นจึงขาดช่วง
                และไม่ปรากฏหลักฐานชัดเจน จนเม่่อ พ.ศ. 2396 กองทัพเร่อประเทศสหรัฐอเมริกา

                นำาโดยพลจัตวาแมทธิว เพอร์รี่ นำาเร่อใบสีดำาถึงน่านนำ้าเอโดะ บังคับให้ญี่ปุ่นเปิดประเทศ
                รับการค้ากับชาติตะวันตก แต่การออกนอกประเทศญี่ปุ่นยังคงผิดกฎหมาย กระทั่ง
                พ.ศ. 2411 เกิดการปฏิรูปเมจิ ซึ่งเปลี่ยนแปลงโครงสร้างระบบการปกครองของญี่ปุ่น

                อย่างมาก กล่าวค่อเกิดการรวบอำานาจจากรัฐบาลโชกุนกลับค่นสู่พระจักรพรรดิ
                และทำาให้ญี่ปุ่นนำาประเทศเข้าสู่ระบบอุตสาหกรรมอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้พัฒนาอำานาจ

                ทางกองกำาลังทหารมากขึ้นตามมา ขณะเดียวกันสยามเองก็ได้เข้าสู่กระแสทุนนิยมโลก
                นับตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ภายใต้สนธิสัญญา เบาริ่ง
                จากปัจจัยทางเศรษฐกิจในความต้องการสะสมทุนมาเป็นตัวกำาหนด ทำาให้ต้องปรับตัว

                เข้าสู่การรัฐแบบสากลและอิทธิพลของประเทศอังกฤษ ปรับเปลี่ยนจากรัฐจารีตเป็น
                รัฐรวมศูนย์หร่อรัฐสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ใน พ.ศ. 2411 สยามเปลี่ยนเข้าสู่รัชสมัยของ

                พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ซึ่งบริบททางการเม่องสมัยนั้นอยู่ท่ามกลาง
                การแข่งขัน การล่าอาณานิคมทั้งจักรวรรดินิยมอังกฤษและฝรั่งเศส จึงเห็นได้ว่า
                ทั้งสยามและญี่ปุ่นต่างตกอยู่ในกระแสการล่าอาณานิคมของชาติมหาอำานาจตะวันตก

                การมองหาพันธมิตรที่เป็นประเทศจากในภูมิภาคเดียวกันในเอเชียจึงมิใช่เร่่องแปลก
                การร่้อฟื้นความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองประเทศจึงเกิดขึ้นอย่างเป็นทางการ จากหลักฐาน

                “ปฏิญญาว่าด้วยทางพระราชไมตรีและการค้าระหว่างสยามและญี่ปุ่น” ลงนามเม่่อ
                วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2430 โดยบทบาทของญี่ปุ่นที่มีต่อสยามครั้งนี้เน้นความสัมพันธ์
                ทางการทูตเป็นหลักซึ่งแตกต่างกับกระแสการค้าระหว่างตะวันออก และตะวันตก

                ก่อนหน้า นับแต่นั้นมาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศทั้งสองก็ได้เพิ่มพูนขึ้นตามลำาดับ
                อันปรากฏจากหลักฐานเอกสารต่าง ๆ ทั้งเอกสารราชการ และเอกชน อาทิ


                        •  หนังส่อสัญญาทางพระราชไมตรีทางการค้าขายและการเดินเร่อ
                            ในระหว่างกรุงสยามกับกรุงญี่ปุ่น  พ.ศ. 2440








                                                                                      9/9/2565 BE   13:09
         inside_                _TH.indd   12                                         9/9/2565 BE   13:09
         inside_                _TH.indd   12
   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18