Page 22 - kpi19839

“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ” โดย อ.โชติกา สิงหาเทพ อ.ธนิกานต์ ศรีจันทร์ อ.เสาวนีย์ จันทสังข์

การจัดท า การก าหนดเป้าหมาย ระยะเวลาที่จะบรรลุเป้าหมาย และสาระที่พึงมีในยุทธศาสตร์
ชาติ ให้เป็นไปตามหลักเกณฑ์และวิธีการที่กฎหมายบัญญัติ ทั้งนี้ กฎหมายดังกล่าวต้องมีบทบัญญัติเกี่ยวกับ

การมีส่วนร่วมและการรับฟังความคิดเห็นของประชาชนทุกภาคส่วนอย่างทั่วถึงด้วย

มาตรา 71 รัฐพึงส่งเสริมและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ให้เป็นพลเมืองที่ดี มีคุณภาพและความ

สามารถสูงขึ้น

รัฐพึงให้ความช่วยเหลือเด็ก เยาวชน สตรี ผู้สูงอายุ คนพิการ ผู้ยากไร้ และผู้ด้อยโอกาส

ให้สามารถด ารงชีวิตได้อย่างมีคุณภาพ และคุ้มครองป้องกันมิให้บุคคลดังกล่าว ถูกใช้ความรุนแรงหรือปฏิบัติ
อย่างไม่เป็นธรรม รวมตลอดทั้งให้การบ าบัด ฟื้นฟูและเยียวยาผู้ถูกกระท าการดังกล่าว

ในการจัดสรรงบประมาณ รัฐพึงค านึงถึงความจ าเป็นและความต้องการที่แตกต่างกันของเพศ

วัย และสภาพของบุคคล ทั้งนี้ เพื่อความเป็นธรรม

มาตรา 74 รัฐพึงส่งเสริมให้ประชาชนมีความสามารถในการท างานอย่างเหมาะสมกับศักยภาพ

และวัยและให้มีงานท า และพึงคุ้มครองผู้ใช้แรงงานให้ได้รับความปลอดภัย และมีสุขอนามัยที่ดีในการท างาน
ได้รับรายได้ สวัสดิการ การประกันสังคม และสิทธิประโยชน์อื่นที่เหมาะสมแก่การด ารงชีพ และพึงจัดให้มี

หรือส่งเสริมการออมเพื่อการด ารงชีพเมื่อพ้นวัยท างาน

มาตรา 75 รัฐพึงจัดระบบเศรษฐกิจให้ประชาชนมีโอกาสได้รับประโยชน์จากความเจริญเติบโต

ทางเศรษฐกิจไปพร้อมกันอย่างทั่วถึง เป็นธรรม และยั่งยืน สามารถพึ่งพาตนเองได้ตามหลักปรัชญาของ
เศรษฐกิจพอเพียง ขจัดการผูกขาดทางเศรษฐกิจที่ไม่เป็นธรรม และพัฒนาความสามารถในการแข่งขันทาง

เศรษฐกิจของประชาชนและประเทศ

ในการพัฒนาประเทศ รัฐพึงค านึงถึงความสมดุลระหว่างการพัฒนาด้านวัตถุ กับการพัฒนาด้าน

จิตใจและความอยู่เย็นเป็นสุขของประชาชน ประกอบกัน

2.2.2 พระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ.2546 สาระส าคัญของพระราชบัญญัติผู้สูงอายุ พ.ศ.2546

มีดังนี้

1) การให้สิทธิ การคุ้มครอง และการสนับสนุนแก่ผู้สูงอายุ โดยก าหนดว่าบุคคลซึ่งมีอายุเกิน 60
ปีบริบูรณ์ขึ้นไป และมีสัญชาติไทย มีสิทธิได้รับการคุ้มครองและการสนับสนุนทั้งในด้านสังคม สุขภาพ

เศรษฐกิจ รวมถึงการให้สิทธิในการได้รับบริการสาธารณะและเข้าถึงสิ่งอ านวยความสะดวกต่างๆ (มาตรา 11)

ได้แก่ การให้บริการด้านสาธารณสุขที่สะดวกและรวดเร็วเป็นกรณีพิเศษ การให้บริการด้านศึกษา ศาสนา
ข้อมูลข่าวสาร การส่งเสริมอาชีพและการท างานที่เหมาะสมกับวัย การส่งเสริมให้ผู้สูงอายุมีส่วนร่วมในสังคม

ด้วยการจัดสิ่งอ านวยความสะดวกและปลอดภัยในสถานที่และบริการสาธารณะ การลดหย่อนค่าโดยสาร

ยานพาหนะ การยกเว้นค่าเข้าชมสถานที่ของรัฐ การช่วยเหลือจากการถูกทารุณกรรม ทอดทิ้ง หรือแสวงหา

21