Page 198 - kpi18630
P. 198
ได้ยินเสียงถามของเจ้าสัวน้อย ลูกชายคนเดียวที่เจ้าสัวใหญ่ส่งไปเรียนเมือง
นอก เพื่อน�าความรู้กลับมาบริหารโรงงาน เหมือนที่ปู่ทองดีส่งพ่อของหลานชายเรียน
สูงๆ ปู่รู้ว่าเจ้าสัวใหญ่คงจะโบกมือช้าๆ เหมือนกับตอนที่พ่อคุยกับปู่เรื่องซื้อจักร
ไฟฟ้าใหม่ให้ลูกสะใภ้สักหลัง แทนจักรเก่า ...ที่มันยังใช้ได้ตามความคิดของปู่ ก็แค่
เท้าที่ต้องขยันถีบเท่านั้นเอง
“ของเก่าถึงแม้มันจะคร�่าครึไปบ้าง แต่ทนทานกว่าของสมัยใหม่ ถ้าเราซ่อม
มันได้ ก็ให้คนเร่งมือ มันก็ท�าให้โรงงานไปได้แบบเดิมนั่นแหละ”
“แต่เตี่ยก็เห็นว่าเครื่องของเรามันล้าสมัยไปมากแล้วก�าลังผลิตไม่สู้รุ่นใหม่
ต่อให้คนงานของเราขยันเข้างานทุกกะ ท�ากันทั้งวันทั้งคืนก็ไม่ทันเขา ยิ่งฝนตก ไฟ
ดับเครื่องก็พังทุกครั้งแบบนี้ เราจะท�ายังไงให้ทันโรงงานอื่นล่ะเตี่ย”
“ทันสิ ก็ให้คนงานของเราขยันมากขึ้น อีกหน่อย ไม่ใช่พากันนัดหยุดงาน
แบบนี้ ”
ปู่เห็นด้วยกับความคิดของเจ้าสัวใหญ่ ถึงเจ้าสัวน้อยจะมีความคิดก้าวหน้า
แบบคนหัวนอก แต่เรื่องประสบการณ์จะสู้คนผ่านโลกมาแบบเจ้าสัวใหญ่ได้ยังไง ปู่
รู้ตรงนี้ดีเหมือนปู่กับพ่อนั่นแหละ ที่ปู่รู้จักเครื่องจักรใหม่ของท่านเจ้าคุณดีกว่าพ่อ
หลายขุมนัก เหมือนจักรเก่าที่บ้านแค่ต้องขยันถีบ จะต้องเห่อของใหม่ท�าไมนัก
ปู่ทองดีเห็นพ่อของหลานชายเดินออกมาจากกลุ่มผู้ชุมนุม ยกมือให้ทุกคน
อยู่ในความเงียบสงบ ขอเจรจากับเจ้าสัวน้อย
“ผมว่าถึงเวลาแล้วที่โรงงานของเราควรจะเปลี่ยนแปลงเสียที”
เสียงพ่อจริงจังแต่ยังแฝงความเคารพเจ้าสัวน้อยอยู่ครามครัน ใครๆ ต่างก็
รู้ดีว่าเจ้าสัวน้อยเป็นผู้จัดการตามต�าแหน่งเท่านั้น อ�านาจการตัดสินใจทั้งหมดยังอยู่
ในมือเจ้าสัวใหญ่ ผู้ไม่เคยวางมือการบริหารโรงงานอย่างแท้จริงสักที เหมือนที่บ้าน
ที่ปู่ทองดียังมีอ�านาจเหนือทุกคน ค�าของปู่คือค�าขาด ค�าของเจ้าสัวใหญ่ก็เช่นกัน
“คุณรู้เท่าๆ กับผมนั่นแหละนายช่าง” เจ้าสัวน้อยถอนหายใจ “เราต้องทน
ใช้เครื่องเก่าและปรับตัวให้เข้ากับมัน”
“เจ้าสัวก็เข้าใจนี่ครับว่าผมขันนอตหมดทุกตัวแล้ว เครื่องจักรเก่ามันก็ท�าได้
197
ʶҺѹ¾Ãл¡à¡ÅŒÒ
01-288 Power of Thai People_Edit.indd 197 21/3/2561 BE 10:00
