Page 45 - kpi17724
P. 45

รูจักเมือง และรูทันการพัฒนา   บทที่ 2




                 สาธารณะขั้นพื้นฐานให้เพียงพอต่อประชาชน การเจริญเติบโตอย่างมาก
                 ของเมืองอันเป็นผลจากการย้ายถิ่นฐานจากชนบทเข้ามาสู่เมือง และ
                 การบริหารจัดการให้มีที่อยู่อาศัยอย่างเพียงพอ ในหลายประเทศ เมืองที่มี
                 ความเจริญมากจะมีพื้นที่ชุมชนที่มีประชาชนอยู่กันอย่างแออัด มีบ้านเรือน

                 ที่ไม่ได้มาตรฐาน ไม่ถูกสุขลักษณะและขาดการรักษาความปลอดภัย
                 เราเรียกพื้นที่ดังกล่าวว่า สลัม (slum) โดยในปัจจุบันพื้นที่สลัมนั้น
                 มีจำนวนเพิ่มขึ้นตามเมืองที่มีความเจริญต่างๆ ซึ่งสลัมเปรียบได้กับจุดด่างดำ
                 ของเมือง UN-Habitat ได้ประมาณว่าในปี 2557 ประชากรคิดเป็น

                 29.7 เปอร์เซ็นต์ของประชากรโลกที่อาศัยอยู่ในเมืองนั้นอยู่ในพื้นที่สลัม
                                                                             11
                 และที่อยู่อาศัยประเภทนี้มีลักษณะ มักไม่ถูกต้องตามกฎหมาย ไม่มี
                 สิ่งอำนวยความสะดวกทางสังคม ไม่มีน้ำที่สะอาด ไม่มีการจัดการกับขยะ
                 และของเสียที่ถูกสุขลักษณะ ซึ่งปัญหาสลัมนี้ก็เป็นตัวสะท้อนถึงความ

                 เหลื่อมล้ำในด้านโอกาสของประชาชนในเมืองในการเข้าถึงทรัพยากรของ
                 เมือง


                 4. การเพิ่มขึ้นของความไม่ปลอดภัย


                      เมืองเป็นพื้นที่ที่มีความเสี่ยงต่อการเกิดอาชญากรรมมากกว่าใน
                 พื้นที่ชนบท ถึงแม้ว่าในเมืองจะมีระบบการรักษาความปลอดภัยที่ดีอย่างไร

                 ก็ไม่อาจสอดส่องดูแลความปลอดภัยทางด้านชีวิตและทรัพย์สินของ
                 ประชาชนได้อย่างทั่วถึงทั้งหมด ยิ่งในปัจจุบันโลกกำลังเผชิญกับปัญหา
                 การก่อการร้ายซึ่งเป็นประเด็นที่ยากต่อการรับมือ โดยการก่อการร้ายนี้เอง
                 จะเกิดขึ้นในพื้นที่สาธารณะของเมืองที่มีประชาชนอยู่เป็นจำนวนมาก เช่น

                 ห้างสรรพสินค้า โรงแรม สถานีขนส่งมวลชน โรงเรียน เป็นต้น โดยการ
                 ก่อการร้ายมีเป้าหมายที่จะทำให้เกิดความสูญเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก และ
                 ทำให้สังคมตกอยู่ในความกลัว ไม่กล้าที่จะใช้ชีวิตตามปกติ เพื่อผลทาง


                    11   Ibid., p. 13.


            32
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50