Page 358 - kpi17721
P. 358

บทเรียนจากการดำเนินโครงการ


               สภาพปัญหาและสถานการณ์ก่อนเริ่มดำเนินการ

                     จากข้อเสนอของสมัชชาปฏิรูปประเทศไทย ระดับชาติ ครั้งที่ 1 พ.ศ. 2554 ซึ่งเสนอให้องค์กร

               ปกครองส่วนท้องถิ่นพัฒนาระบบการเรียนรู้และระบบการศึกษาในท้องถิ่นอย่างจริงจัง โดยเฉพาะ  ท้องถิ่นใจดี
               การจัดทำหลักสูตรท้องถิ่นจากภูมิปัญญาที่สอดคล้องกับวิถีชีวิตของคนและชุมชน การพัฒนา
               ศูนย์เรียนรู้เพื่อการพัฒนาศักยภาพของคนท้องถิ่น และนโยบายปฏิรูปการศึกษาในพระราชบัญญัติ
               การศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 ที่กำหนดให้มีการจัดการศึกษาเป็นการศึกษาตลอดชีวิตสำหรับ

               ประชาชน โดยให้บุคคล ครอบครัว ชุมชน องค์การชุมชน องค์กรเอกชน สถาบันศาสนา
               สถานประกอบการ และสถาบันสังคมอื่น มีส่วนร่วมในการจัดการศึกษา การพัฒนาสาระและ

               กระบวนการให้เป็นไปอย่างต่อเนื่อง

                     องค์การบริหารส่วนตำบลหนองอียอจึงให้ความสำคัญกับ “โรงเรียน” และ “ครอบครัว”
               ในฐานะที่เป็นสื่อกลางในการสร้างการมีส่วนร่วมเพื่อการพัฒนาเยาวชนขององค์กรเครือข่ายต่างๆ

               เน้นการร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมรับผิดชอบ และร่วมรับประโยชน์ โดยในปี พ.ศ. 2556 องค์การบริหาร
               ส่วนตำบลหนองอียอได้ดำเนินโครงการ “เครือข่ายโรงเรียนครอบครัว” เพื่อจัดการศึกษาที่ทุกฝ่ายใน
               ชุมชนทั้ง ครอบครัว วัด โรงเรียน โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล และองค์กรต่างๆ ในชุมชนเข้ามา
               ร่วมรับผิดชอบการพัฒนาเยาวชนของตนเองร่วมกัน เพื่อการเรียนรู้ตลอดชีวิต ซึ่งเป็นการ “จัดการ”

               เพื่อให้เกิดการเรียนรู้อย่างต่อเนื่องและยกระดับการเรียนรู้ของเยาวชนร่วมกับครอบครัวและชุมชน

                     โครงการดังกล่าว ใช้หลักสูตรการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาเด็กและเยาวชน ซึ่งเกิดจากการ
               ระดมสมองร่วมกัน เพื่อพัฒนาเยาวชน 4 ด้าน ใน 4 วิชา คือ                                 การสร้างเสริมพลังให้กลุ่มเยาวชน


                     1.  วิชาชีวิต ที่ให้เด็กสามารถสร้างภูมิคุ้มกันของตนเอง รู้เท่ารู้ทันการเปลี่ยนแปลงอย่างมี
                        ความสุข มีคุณธรรม จริยธรรม


                     2.  วิชาชีพ ที่ให้เด็กและเยาวชนเรียนรู้ฐานอาชีพของพ่อแม่ผู้ปกครอง ปู่ย่าตายาย และครู
                        ภูมิปัญญาด้านสัมมาชีพในชุมชน สามารถคิดได้ทำเป็นต่อยอดเป็นอาชีพได้

                     3.  วิชาชุมชน ที่ให้เด็กและเยาวชนเรียนรู้ทรัพยากร สิ่งแวดล้อม ประวัติศาสตร์ วิถีวัฒนธรรม

                        ของชุมชน เกิดจิตสำนึกรักท้องถิ่น ภูมิใจในรากเหง้าของตน และใช้ศักยภาพตนและ
                        ท้องถิ่นในการพัฒนาบ้านเกิดของตนเอง

                     4.  วิชาการ ที่ช่วยเสริมให้เด็กและเยาวชนได้ใช้ต่อยอดสร้างนวัตกรรมต่อไป







                                                                             สถาบันพระปกเกล้า   51
   353   354   355   356   357   358   359   360   361   362   363