Page 34 - kpiebook67003
P. 34
นอกจำกนี้ กรณีีมีข้อสังเกตต่อไปว่ำ กำรที่ประมวลกฎหมำยแพ่ง
และพำณีิชย์ก�ำหนดให้กำรแสดงเจตนำเพรำะถูกข่มขู่ตกเป็นโมฆียะ
ย่อมแสดงให้เห็นว่ำกฎหมำยไทยรับรองหลักกำรที่ว่ำกำรแสดงเจตนำนั้น
จะต้องอยู่บนพื้นฐำนของควำมยินยอมพร้อมใจและไม่ตกอยู่ในสภำวะ
ที่ถูกบังคับ จนท�ำให้เจตนำที่แสดงออกมำนั้นผิดไปจำกควำมต้องกำร
ที่แท้จริง อย่ำงไรก็ตำม มีข้อสังเกตต่อไปว่ำอ�ำนำจต่อรองทำงเศรษฐกิจ
ที่สูงกว่ำคู่สัญญำอีกฝ่่ำยหน่่งอำจเป็นปัจจัยที่ท�ำให้กำรท�ำสัญญำไม่ได้
เกิดข่้นบนพื้นฐำนของควำมยินยอมพร้อมใจในควำมเป็นจริง แต่ก็ไม่ถ่ง
ขนำดเป็นกำรแสดงเจตนำเพรำะถูกข่มขู่ตำมประมวลกฎหมำยแพ่งและ
พำณีิชย์ ในกรณีีนี้ รัฐอำจจะต้องเข้ำแทรกแซงกำรเสรีภำพในกำรท�ำสัญญำ
โดยกลไกอื่นนอกจำกประมวลแพ่งและพำณีิชย์ เช่น กรณีีของพระรำช
บัญญัติคุ้มครองแรงงำน พ.ศ. 2541 ตำมที่ได้อธิบำยในหัวข้อ 1.2.1.1
นอกเหนือจำกเรื่องควำมบกพร่องในกำรแสดงเจตนำแล้ว กรณีียังมี
ประเด็นต้องพิจำรณีำถ่ง “โอกำส” ในกำรเจรจำต่อรองสัญญำในควำมเป็นจริง
ตำมตัวอย่ำงที่กล่ำวในแผนภำพที่ 1.2 เป็นไปได้ที่ นำย ก. ผู้ซื้อมีข้อมูล
เกี่ยวกับรถกระบะที่ตนก�ำลังจะซื้ออย่ำงครบถ้วน ไม่ได้ส�ำคัญผิด ไม่ถูกข่มขู่
และไม่ได้ถูก นำย ข. ท�ำกลฉ้อฉลแต่ประกำรใด แต่ นำย ก. อำจตกเป็น
ฝ่่ำยเสียเปรียบ หำกว่ำ นำย ก. ไม่มีโอกำสที่จะเจรจำสัญญำซื้อขำย
ในควำมเป็นจริง เช่น นำย ข. อำจก�ำหนดข้อสัญญำยกเว้นหรือจ�ำกัด
ควำมรับผิดของตนเอำไว้ล่วงหน้ำ นำย ก. ควรจะมีโอกำสที่จะเจรจำต่อรอง
กับ นำย ข. ในควำมเป็นจริง เช่น ขอให้ นำย ข. ลบข้อยกเว้นหรือจ�ำกัด
ควำมรับผิดดังกล่ำวออกไป หรือหำกไม่ลบ อำจเจรจำให้ นำย ข. ลดรำคำ
รถกระบะลงแทน ซ่่งแนวคิดเรื่องกำรมีโอกำสเจรจำต่อรองสัญญำ
เป็นรำยกรณีีนี้จะได้อธิบำยและแสดงให้เห็นถ่งตัวอย่ำงต่อไปในหัวข้อ 2.3
ของบทที่ 2 ต่อไป
24 กฎหมายที่่�เก่�ยวกับการที่ำาสััญญาที่างแพ่่งที่่�อาจก่อให้เกิดความไม่เป็็นธรรมเน่�องจากความไม่เสัมอภาคของค่่สััญญา
