Page 72 - kpiebook65071

71

3.2 สหภาพยุโรป

ก่อนวันที่ 25 พฤษภาคม ค.ศ. 2018 ซึ่งเป็นวันที่ GDPR จะมีผลใช้

บังคับนั้น การคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคลในสหภาพยุโรปเป็นไปตาม Directive
95/46/EC ซึ่งบัญญัติรับรองสิทธิของเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคลในการเข้าถึง
84
ข้อมูลส่วนบุคคล (Right of Access) โดยรวมไปถึงการลบข้อมูล (Erasure)
ที่ถูกประมวลผลโดยฝ่าฝืนต่อกฎระเบียบฉบับนี้ หรือเนื่องจากเป็นกรณี
85
ที่ข้อมูลมีความไม่สมบูรณ์หรือมีลักษณะคลาดเคลื่อน โดยไม่ได้บัญญัติ
ถึง “สิทธิที่จะถูกลืม” เอาไว้ในตัวบทกฎหมาย หลักการเกี่ยวกับการขอให้
มีการลบข้อมูลนั้นได้ถูกพัฒนา และส่งต่อมายังมาตรา 17 ของ GDPR
86
ในฐานะที่เป็น “สิทธิในการลบข้อมูล” และได้บัญญัติสิทธิของเจ้าของข้อมูล
ส่วนบุคคลนี้สามารถเรียกได้ว่า “สิทธิที่จะถูกลืม (Right to be Forgotten)” 87

ในชั้นการพิจารณาร่าง GDPR นั้น คณะมนตรียุโรปได้กล่าวถึง
เหตุผลที่มีการกล่าวถึง “สิทธิที่จะลูกลืม” ควบคู่ไปกับสิทธิในการลบข้อมูล
โดยอธิบายว่าการอ้างอิงถึงสิทธิที่จะถูกลืมนั้น จำาเป็นต่อสิทธิในการลบข้อมูล

ในบริบทของโลกยุคดิจิทัล (Digital Context) เมื่อเจ้าของข้อมูลส่วนบุคคล
88
ประสงค์จะถูกลืม หลังจากที่ผู้ควบคุมข้อมูลส่วนบุคคลได้เผยแพร่ข้อมูล

ส่วนบุคคลต่อสาธารณะ มีหน้าที่ต้องดำาเนินการใด ๆ ต้องแจ้งให้ผู้ควบคุม

84 Directive 95/46/EC of the European Parliament and of the Council of 24
October 1995 on the protection of individuals with regard to the processing
of personal data and on the free movement of such data.
85 Ibid, มาตรา 12 (b).
86 อรรถกร สุขปุณพันธ์ (อ้างแล้ว เชิงอรรถที่ 35), หน้า 14.
87 มาตรา 17 ของ GDPR บัญญัติโดยใช้ถ้อยคำาว่า “ Right to erasure (‘right to be
forgotten’)”
88 Statement of the Council’s reasons : Position (EU) No 6/2016 (2016/c
159/02), para 4.6.