Page 46 - kpiebook65071

45

2.2 ข้อจ�ากัดและความท้าทายของสิทธิที่จะถูกลืม

สิทธิที่จะถูกลืมนั้นไม่ใช่สิทธิสมบูรณ์หากแต่ตกอยู่ภายใต้ข้อจำากัด

หลายประการ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกรณีที่การใช้สิทธิที่จะถูกลืมของ
43
บุคคลหนึ่งอาจกระทบต่อสิทธิในการแสดงความเห็นหรือเข้าถึงข้อมูล
ดังที่ได้กล่าวในคดี U.S. Department of Justice v. Reporters Committee
และคดี Hurbain v. Belgium ด้วยเหตุนี้ การทำาความเข้าใจถึงข้อจำากัด
ของสิทธิที่จะถูกลืมนั้น ควรเริ่มต้นจากการกล่าวถึงเสรีภาพในการแสดง

ความคิดเห็นและเข้าถึงข้อมูล (2.2.1) และจะได้กล่าวถึงข้อพิจารณา
ในการสร้างความสมดุลของสิทธิที่จะถูกลืมและเสรีภาพในการแสดง
ความคิดเห็นและเข้าถึงข้อมูลต่อไป (2.2.2) ตลอดจนความท้าทายในการลบ

ข้อมูลในทางปฏิบัติ (2.2.3)

2.2.1 สิทธิในการแสดงออกและเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร

สิทธิในการแสดงออกและเข้าถึงข้อมูลข่าวสาร (Right to Freedom
of Expression and Information) ปรากฏอยู่ในมาตรา 19 ของ UDHR

ซึ่งบัญญัติว่า “ทุกคนมีสิทธิในอิสรภาพแห่งความเห็นและการแสดงออก
สิทธินี้รวมถึงอิสรภาพในการที่จะถือเอาความเห็นโดยปราศจากการแทรกสอด
และที่จะแสวงหา รับและแจกจ่ายข่าวสารและความคิดเห็นไม่ว่าโดยวิธีใด ๆ

และโดยไม่คำานึงถึงเขตแดน” ในขณะที่มาตรา 10 ของอนุสัญญายุโรปว่าด้วย
สิทธิมนุษยชน (European Convention on Human Rights : ECHR)
ก็ได้รับรองทั้งเสรีภาพในการแสดงออกและเข้าถึงข้อมูลเอาไว้เช่นกัน

โดยบัญญัติว่า “ให้สิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นภายใต้ข้อจำากัด
บางประการที่ ‘เป็นไปตามกฎหมาย’ และ ‘จำาเป็นในสังคมประชาธิปไตย’”

สิทธินี้รวมถึงเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นและในการรับและให้ข้อมูล
และแนวคิด

43 Rolf H. Weber, op. cit., p. 122.