Page 421 - kpiebook65024
P. 421
420 ประเด็นส�ำคัญที่พึงมีในรัฐธรรมนูญแห่งรำชอำณำจักรไทย
ติน ปรัชพฤกษ์. (2560). ศัพท์รัฐประศาสนศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ถาวร เกียรติทับทิว. (2546). หลักการแบ่งแยกอ�านาจและความสัมพันธ์ขององค์กร
ที่ใช้อ�านาจอธิปไตยตามแนวคิดของมองเตสกิเออ. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์,
43(3): 155-185.
ธงทอง จันทรางศุ. (2552). การบัญญัติให้พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจ�าชาติ
ในรัฐธรรมนูญ. วารสารวิชาการ รพี’52 คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยหัวเฉียว
เฉลิมพระเกียรติ, 1: 67-73.
ธีรภัทร์ เสรีรังสรรค์. (กรกฎาคม - ธันวาคม, 2562). รัฐศาสตร์กับความมั่นคงของ
การเมืองไทย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ
สุรินทร์, 21(2): 347-365.
ธีรวัฒน์ ขวัญใจ. (2549). สถานะของแนวนโยบายพื้นฐานแห่งรัฐตามรัฐธรรมนูญแห่ง
ราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540. วิทยานิพนธ์ น.ม. (นิติศาสตร์). กรุงเทพฯ:
คณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นิยม รัฐอมฤต และอุดม รัฐอมฤต. (2562). องค์กรอิสระกับการสร้างความสมดุล
ในระบบการเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
นรนิติ เศรษฐบุตร และโกสินทร์ วงศ์สุรวัฒน์. (2517). เมืองไทยในระบบรัฐสภา.
กรุงเทพฯ: ส�านักพิมพ์แพร่พิทยา.
นพดล เฮงเจริญ. (กันยายน-ธันวาคม, 2548). องค์กรอิสระ: ความส�าคัญต่อการปฏิรูป
การเมืองและการปฏิรูประบบราชการ. วารสารศาลรัฐธรรมนูญ, 7(21): 43.
นันทกา พลชัย. (2532). การถวายฎีกาและการจัดระเบียบราชการศาลฎีกา พ.ศ.
2417 – 2455. วิทยานิพนธ์อ.ม. (ประวัติศาสตร์เอเชียตะวันออกเฉียงใต้).
กรุงเทพฯ: คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
