Page 99 - kpiebook64013

พระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการป้องกันและปราบปราม

การทุจริตพุทธศักราช 2541 นั้นถือได้ว่าเป็นหลักการที่สอดคล้องกับ
หลักการสากล ซึ่งกำาหนดให้มีการแบ่งแยกองค์กรที่ริเริ่มเสนอให้มี
การพิจารณาถอดถอน องค์กรพิจารณาไต่สวนข้อเท็จจริง และองค์กร

วินิจฉัยชี้ขาดออกจากกันกล่าวคือ

(1) องค์กรที่มีอำานาจในการริเริ่มเสนอให้มีการพิจารณา
ถอดถอน ได้แก่ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จำานวนไม่น้อยกว่า 1 ใน 4 ของ

จำานวนสมาชิกทั้งหมดของสภาผู้แทนราษฎร หรือประชาชนผู้มีสิทธิ
เลือกตั้ง จำานวนไม่น้อยกว่า 50,000 คน หรือผู้เสียหายจากการกระทำาผิด

(2) องค์กรที่มีอำานาจในการไต่สวนข้อเท็จจริงและรวบรวม
พยานหลักฐาน ได้แก่ คณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริต

แห่งชาติ (ปปช.)

(3) องค์กรที่มีอำานาจในการพิจารณาวินิจฉัยชี้ขาดข้อเท็จจริง

และลงมติถอดถอน ได้แก่ วุฒิสภา

บุคคลที่อาจถูกพิจารณาถอดถอนจากวุฒิสภา มีดังต่อไปนี้
(1) นายกรัฐมนตรี

(2) รัฐมนตรี
(3) สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
(4) สมาชิกวุฒิสภา

(5) ประธานศาลฎีกา
(6) ประธานศาลรัฐธรรมนูญ

(7) ประธานศาลปกครองสูงสุด
(8) อัยการสูงสุด
(9) กรรมการการเลือกตั้ง

99