Page 117 - kpiebook63014
P. 117
116 การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562
จังหวัดสุรินทร์
บุญยัง หมั่นดี. (2540). การประเมินสถานภาพองค์ความรู้จังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์ : สำานักงานกองทุน
สนับสนุนการวิจัย.
พฤทธิสาณ ชุมพล. (2556). ระบบการเมือง:ความรู้เบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สำานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ มีกุศล. (2552). นักการเมืองถิ่นจังหวัดสุรินทร์. นนทบุรี : สำานักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.
วิวัฒน์ เอี่ยมไพรวัน. (2551). วิเคราะห์เปรียบเทียบระบบการเมืองแบบประชาธิปไตย แบบเผด็จการ
เบ็ดเสร็จนิยม และแบบเผด็จการอ�านาจนิยม ใน เอกสารการสอนชุดวิชา 82319 ระบบการเมือง
เปรียบเทียบ (หน่วยที่ 8, น.371-411). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
เวียงรัฐ เนติโพธิ์. (2546). “เจ้าพ่ออุปถัมภ์กับรัฐอุปถัมภ์”, วารสารสังคมศาสตร์. 34 (มกราคม - มิถุนายน)
: 444 - 456.
เวียงรัฐ เนติโพธิ์. (2558). หีบบัตรกับบุญคุณ การเมืองการเลือกตั้งและการเปลี่ยนแปลงเครือข่ายอุปถัมภ์.
เชียงใหม่: ศูนย์อาเซียนศึกษา.
สมบัติ จันทรวงศ์. (2535). “บทบาทของเจ้าพ่อท้องถิ่นในเศรษฐกิจและการเมืองไทย : ข้อเสนอสังเกต
เบื้องต้น”. ใน ผาสุก พงษ์ไพจิตร และ สังศิต พิริยะรังสรรค์ (บรรณาธิการ), รัฐ ทุน เจ้าพ่อท้องถิ่น
กับสังคมไทย.กรุงเทพฯ : ศูนย์ศึกษาเศรษฐศาสตร์การเมือง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริพรรณ นกสวน สวัสดี. (2561). ระบบเลือกตั้งเปรียบเทียบ. กรุงเทพฯ : สำานักพิมพ์ศยาม.
อมรา พงศาพิชญ์ และ ปรีชา คุวินทร์พันธุ์. (2543). ระบบอุปถัมภ์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำานักพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
แอนโทนี่ ฮอลล์. (2543). “ความสัมพันธ์ระหว่างผู้อุปถัมภ์และผู้รับอุปถัมภ์ แนวคิด และคำาศัพท์”.
ใน อมรา พงศาพิชญ์ และ ปรีชา คุวินทร์พันธุ์ (บรรณาธิการ), ระบบอุปถัมภ์. กรุงเทพฯ : สำานักพิมพ์
แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
