Page 75 - b29258_Fulltext
P. 75
และ เรื่อง “คนตัดไม้กับเทวดา”
ชายตัดฟืนคนหนึ่ง...เข้าไปตัดฟืนในป่า เผอิญเขาทำาขวานพลัด
ตกลงไปในสระนำ้า “โธ่...โธ่...โธ่...ฉันจะทำาอย่างไรดี ว่ายนำ้าก็ไม่เป็น”
ชายตัดฟืนครำ่าครวญอยู่ริมสระ เพราะเขาไม่มีเครื่องมือทำามาหากินอีก
เทพารักษ์ที่อยู่ใกล้ ๆ อดสงสารไม่ได้ จึงปรากฏกายให้เห็น แล้วเอื้อมมือ
ลงไปในสระนำ้า คว้าขวานเล่มหนึ่งส่งให้คนตัดฟืน “โอ...ท่าน...นี่มัน
ขวานทอง ไม่ใช่ขวานของข้าหรอก” ชายตัดฟืนไม่ยอมรับ เทพารักษ์จึง
งมขวานขึ้นมาให้อีกเล่มหนึ่ง
“นี่ก็ไม่ใช่ขวานของข้า...ของข้าขวานเหล็กธรรมดาท่าน ไม่ใช่
ขวานเงิน” “เจ้าเป็นคนซื่อสัตย์” เทพารักษ์พูด “คนอย่างเจ้าหายาก
เอ้าข้าให้ขวานทองกับขวานเงินเจ้าเป็นรางวัลก็แล้วกัน” กล่าวเสร็จแล้ว
เทพารักษ์ก็หายตัวไป
คนตัดฟืน นำาขวานทองและขวานเงินเดินกลับบ้าน พบใครก็อวด
ให้ชมและเล่าว่าได้มาอย่างไร “เทวดาท่านดีใจมากเลย ข้านั่งร้องไห้อยู่
ริมสระ เดี๋ยวเดียวเท่านั้น ท่านก็มางมขวานให้ แล้วก็ให้ขวานทองขวานเงิน
แก่ข้าอีกด้วย”
เพื่อนบ้านคนหนึ่งอยากได้บ้าง จึงเข้าไปในป่า ทำาทีหาฟืน แล้วก็โยน
ขวานของตนทิ้งลงในนำ้า “ฮือ...ฮือ...ฮือ...คราวนี้ข้าหมดทางหากินแน่ ๆ”
เทพารักษ์มางมขวานให้เช่นเคย “เอ้า ขวานทองเล่มนี้ของเจ้าใช่ไหม ?”
“ใช่ ใช่แล้วท่าน ของข้าเอง” ชายโลภมากพูดอย่างยินดี “เจ้าคนโกง
ไม่น่าคบ” พูดแล้ว เทพารักษ์ก็หายวับไปกับขวานทอง และเพื่อนบ้านคนนั้น
ก็ไม่ได้รับขวานที่ตกลงไปในสระคืนอีกด้วย)
หลักสูตรค่านิยมพื้นฐานความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย 75 75
