Page 17 - b29258_Fulltext
P. 17
PARTICIPATION
จากหลักของการปกครองในระบอบประชาธิปไตยข้างต้น สะท้อน
ให้เห็นความสำาคัญของ “พลเมือง” ในระบอบประชาธิปไตยได้เป็น
อย่างดีว่า พลเมืองคือผู้ถือครองอำานาจอธิปไตยอย่างแท้จริง พวกเขาจึง
COMPROMISE มีสิทธิเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นและมีส่วนร่วมในการปกครองได้
อย่างเต็มที่ภายใต้กรอบของกฎหมาย อย่างไรก็ตามด้วยหลักแห่งศักดิ์ศรี
ความเป็นมนุษย์และการเคารพสิทธิของผู้อื่น จึงทำาให้พลเมืองในระบอบ
นี้มีหน้าที่และความรับผิดชอบต่อความคิดเห็นของตนและความเป็นไป
ของเพื่อนร่วมชาติอันเนื่องมาจากการกระทำาของตน รวมไปถึงปัญหาของ
บ้านเมือง
พลเมืองในระบอบประชาธิปไตยจึงมีบทบาททั้งการเป็นผู้น�ำและ
ผู้ตำม ไม่ได้เป็นเพียงผู้ตามที่จะทำาหน้าที่ตามคำาสั่งหรือตามนโยบายของ
รัฐเท่านั้น แต่สามารถริเริ่มแนวทางนโยบายต่าง ๆ ได้ ด้วยเหตุนี้ พลเมือง
ในระบอบประชาธิปไตย จึงควรตระหนักถึงหน้าที่ความรับผิดชอบดังกล่าว
และไม่ปล่อยให้การบริหารประเทศชาติหรือการกำาหนดนโยบายต่าง ๆ
เป็นหน้าที่ของนักการเมือง ผู้นำา หรือรัฐบาลเท่านั้น แต่ควรช่วยกันติดตาม
ตรวจสอบให้ข้อเสนอแนะต่าง ๆ ต่อนโยบายเหล่านั้นด้วย
เพลโต (Plato) และ อริสโตเติล (Aristotle) บิดาทางรัฐศาสตร์
ของตะวันตก กล่าวว่า หากต้องการให้ระบบการเมืองและประเทศชาติ
มีความมั่นคง และเอื้อประโยชน์ต่อคนในสังคมอย่างแท้จริงถ้วนหน้า
พลเมืองจะต้องเป็นผู้ที่มีความคิด พฤติกรรม และวิถีชีวิตที่สอดคล้องกับ
ระบอบการปกครอง เพราะบทบาทที่สำาคัญของพลเมืองคือการสนับสนุน
และคำ้าจุนการดำารงอยู่หรือความมั่นคงของรัฐ
หลักสูตรค่านิยมพื้นฐานความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย 17 17
