Page 106 - kpi20973
P. 106
105
จังหวัดศรีสะเกษเป็นผู้ประสานงานเชื่อมต่อและบูรณาการการพัฒนากลุ่มร่วมกับหน่วยงานอื่นๆ จึงมองว่า
กลุ่มได้รับโอกาสอย่างเต็มที่แล้วในการพัฒนา ท้าให้ภาพของการพัฒนาร่วมกันระหว่างประชาชนในพื นที่กับ
กลุ่มผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคงซึ่งเป็นประชาชนในพื นที่เช่นเดียวกันมีการรวมกลุ่มพัฒนาน้อยมาก ท้าให้เกิด
ความเหลื่อมล ้าในการปฏิบัติในการด้าเนินกิจกรรมของทั งกลุ่มในพื นที่ดังกล่าว และพบว่าเมื่อเกิดการรวมกลุ่ม
ของผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคงจะมีอ้านาจการต่อรองมากกว่าประชาชนทั่วไปที่อยู่ในพื นที่ชุมชน จึงท้าให้เกิด
การแยกส่วนของการพัฒนาและไม่มีหน่วยงานในพื นที่เข้ามาร่วมในการพัฒนาให้เกิดความมั่นคงในคุณภาพ
ชีวิตของกลุ่มและประชาชนในพื นที่อย่างต่อเนื่อง จึงเป็นอุปสรรคในการพัฒนาพื นที่ชุมชนตามแนวชายแดน
และพบว่าปัญหาในการพัฒนากลุ่มผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคงที่ส้าคัญอย่างยิ่งคือเรื่องปัญหาที่ดินท้ากินไม่มี
เอกสารสิทธิ์เป็นของตนเอง เนื่องจากพื นที่ดังกล่าวส่วนใหญ่เป็นพื นที่ สปก.4-01 ที่มีการสืบทอดตกต่อกันมา
ตั งแต่บรรพบุรุษ และพื นที่ป่าสงวนแห่งชาติ ที่มีการบุกรุกเข้าไปถางป่าเพื่อใช้เป็นพื นที่ท้ากิน เนื่องจากจ้านวน
ประชากรเพิ่มขึ นตามวันเวลา พื นที่ในการท้ากินไม่เพียงพอต่อจ้านวนประชากร จึงท้าให้มีการบุกรุกพื นที่
ดังกล่าวเพื่อใช้ประกอบอาชีพให้ด้ารงชีพอยู่ และเมื่อเปรียบเทียบก่อนและหลังการมีส่วนร่วมในชุมชนของกลุ่ม
ผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคงชุมชนตามแนวชายแดนจังหวัดศรีสะเกษเพื่อลดความเหลื่อมล ้าโดยใช้ชุมชนเป็นฐาน
พบว่า “การมีส่วนร่วม” เกี่ยวข้องกับการลด “ความเหลื่อมล ้า” ของกลุ่มมากเพราะท้าให้ลดความเป็นตัวตน
ของกลุ่มผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคง สมาชิกของกลุ่มคือประชาชนคนหนึ่งที่ต้องร่วมและได้รับการพัฒนาในทุก
กิจกรรมของชุมชนเพราะคือส่วนหนึ่งของชุมชนที่เข้มแข็ง แต่พบว่ายังมีการใช้กระบวนการมีส่วนร่วมกับ
สมาชิกชุมชนอื่นๆ ไม่มากเท่าที่ควร จึงมีความรู้สึกของการแบ่งส่วนในการพัฒนา และใช้ชุมชนเป็นฐาน
เพื่อการพัฒนาจึงมีความส้าคัญที่จะท้าให้สมาชิกของชุมชนมีเป้าหมายเดียวกัน โดยใช้กระบวนการกลุ่มเพื่อ
พัฒนาการมีส่วนร่วมในชุมชนของกลุ่มผู้ร่วมพัฒนาความมั่นคงชุมชน 5 กระบวนการ ได้แก่ การปรับ
กระบวนการทางความคิด น้าพาสู่การปฏิบัติ ประเมินสู่ความส้าเร็จ ระดมสมองเพื่อแก้ไขปัญหาและ
ผลประโยชน์พร้อมแบ่งปัน เกิดการพัฒนามีคุณภาพชีวิตที่ดี เพื่อไม่ให้มีความเหลื่อมล ้าในชุมชน สอดคล้อง
กับ วิทยา สุจริตธนารักษ์ และคณะ(2560: 209) ศึกษา รูปแบบการใช้ชุมชนเป็นฐานเพื่อพัฒนาทุนทางสังคม
มีหลายด้านด้วยกัน ด้านการถ่ายทอดความรู้การส่งเสริมกระบวนการถ่ายทอดความรู้และการเรียนรู้การ
พัฒนาทุนทางสังคม ซึ่งเกี่ยวข้องกับงานวิจัยนี คือการใช้ชุมชนเป็นฐานการพัฒนา ควรให้ความส้าคัญกับวิธีการ
และกระบวนการเรียนรู้ โดยส่งเสริมกระบวนการมีส่วนร่วม และกระบวนการเรียนรู้ของชุมชนในรูปของ
กระบวนการกลุ่ม ที่เกิดจากการพูดคุยหรือเวทีแลกเปลี่ยนของสมาชิกในชุมชนซึ่งอาจเกิดจากปัญหาและ
ความสนใจของสมาชิกในชุมชน การพัฒนาความรู้ของคนในชุมชนต้องเกิดจากการเรียนรู้ของชุมชน การสร้าง
จิตส้านึกร่วมกันในการท้างานภายในชุมชนโดยก้าหนดเป้าหมายคือสมาชิกและชุมชนมีความเข้มแข็ง
ประชาชนมีรายได้ มีอาชีพที่มั่นคง สอดคล้องกับ เอมอร แสนภูวา (2556: 101) ได้ให้ความหมายของการ
