Page 48 - kpi19839
P. 48
“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ” โดย อ.โชติกา สิงหาเทพ อ.ธนิกานต์ ศรีจันทร์ อ.เสาวนีย์ จันทสังข์
เมื่อวิเคราะห์ความสอดคล้องกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น จากการ
อบรมให้ความรู้ด้านหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง พบว่า กลุ่มตัวอย่างทั้งหมดมีการน าปรัชญาเศรษฐกิจ
พอเพียงมาประยุกต์ใช้กับการด าเนินธุรกิจได้เป็นอย่างดี สร้างความเจริญเติบโตให้แก่ท้องถิ่น สร้างให้ชุมชน
มีความเข้มแข็งต้านทานกระแสความเปลี่ยนแปลงของโลกภายนอกที่มีอยู่ตลอดเวลา และสร้างค่านิยมการ
เลือกใช้ผลิตภัณฑ์และบริการของไทย ส่งผลให้การสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นงานหัตถกรรมเครื่องเงินของไทย
ยังคงอยู่สืบต่อไป
ด้านการสืบทอดองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นมีการเผยแพร่ด้วยการจัดนิทรรศการ โดยเชิญสล่า
หรือพ่อครูแม่ครูภูมิปัญญาท้องถิ่นมาสาธิตให้ความรู้และจ าหน่ายผลิตภัณฑ์เพื่อช่วยเพิ่มรายได้ยังให้ความรู้
ด้วยการเข้าร่วมกิจกรรมอบรมสัมมนา จากการจัดโดยคณะผู้วิจัยหรือประสานกลุ่มตัวอย่างให้เข้าร่วมอบรม
สัมมนากับหน่วยงานภาครัฐและเอกชนจัดขึ้น ซึ่งสามารถน าองค์ความรู้ที่ได้รับมาปรับใช้กับธุรกิจของตนเอง
ได้อย่างเหมาะสม ตลอดจนมีการประสานกับศูนย์ส่งเสริมการส่งออก หอการค้าและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
ด้านการส่งออกเพื่อการจ าหน่ายสินค้าไปยังต่างประเทศ โดยให้ผู้ประกอบการทั้งสองฝ่ายเจรจาด้านการค้า
โดยตรงรวมทั้งได้จัดท าสื่อประชาสัมพันธ์ต่างๆ เช่น ป้ายไวนิล สื่อสิ่งพิมพ์อิเล็กทรอนิกส์ ฯลฯ เพื่อเป็น
ฐานข้อมูลองค์ความรู้ให้กับผู้ที่สนใจและเพื่อเป็นการสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นงานหัตถกรรมเครื่องเงิน
ในระดับท้องถิ่น ระดับประเทศสู่สากล
สายพิณ สังคีตศิลป์ (2554) ได้ท าการศึกษาเรื่อง “การประยุกต์พระราชด าริเศรษฐกิจพอเพียง
เพื่อสืบทอดภูมิปัญญา งานหัตถกรรมสาขาศิลปะประดิษฐ์ของจังหวัดเชียงใหม่” โดยมีวัตถุประสงค์คือ
1) เพื่อศึกษาบริบทและศักยภาพภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมศิลปะประดิษฐ์ในจังหวัดเชียงใหม่
2) วิเคราะห์ความสอดคล้องปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมศิลปะประดิษฐ์
ในจังหวัดเชียงใหม่ และ 3 )เพื่อสืบทอดองค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านงานหัตถกรรมสาขาศิลปะประดิษฐ์
ของจังหวัดเชียงใหม่เพื่อเผยแพร่ ประชาสัมพันธ์ ในระดับท้องถิ่น ระดับชุมชน ระดับประเทศสู่สากล โดยได้
ท าการศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด 5 อ าเภอ ได้แก่ อ าเภอดอยสะเก็ด อ าเภอแม่ริม อ าเภอสารภี อ าเภอ
สันป่าตอง และอ าเภอจอมทอง โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยแบบมีส่วนร่วม ผลการวิจัย พบว่า
ผลิตภัณฑ์มีรูปแบบหลากหลาย ได้รับการรับรองคุณภาพจากภาครัฐ มาตรฐานที่ได้รับ ไม่มีตลาดรองรับ
ผลิตภัณฑ์ที่จัดจ าหน่าย ยังขาดการพัฒนาด้านสินค้าอย่างต่อเนื่อง ในปัจจุบันรัฐบาลได้มีนโยบายให้ความ
ช่วยเหลือแก่ผู้ประกอบการธุรกิจขนาดกลางและธุรกิจขนาดย่อมอย่างจริงจัง ปัญหาทางด้านเศรษฐกิจ
การเมือง สังคมและอากาศที่แปรปรวนส่งผลต่อกระบวนการผลิต กลุ่มตัวอย่างทั้งหมดมีการน าปรัชญา
เศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้กับการด าเนินธุรกิจได้อย่างถูกต้อง เน้นความซื่อสัตย์ ไม่โลภ สุจริต ใช้เครื่อง
ไม้เครื่องมือที่คิดค้นจากภูมิปัญญาท้องถิ่น จัดหาวัตถุดิบภายในชุมชน โดยค านึงถึงคุณภาพและการน าไปใช้
อย่างคุ้มค่า เน้นการตอบสนองตลาดภายในท้องถิ่น ในประเทศและต่างประเทศตามล าดับ ส่งผลให้การ
สืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่นคงอยู่สืบต่อไป
47
