Page 4 - kpi19839
P. 4

“บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย
                           อ าเภอคอนสวรรค์  จังหวัดชัยภูมิ”  โดย  อ.โชติกา  สิงหาเทพ  อ.ธนิกานต์  ศรีจันทร์  อ.เสาวนีย์  จันทสังข์




                                                          บทคัดย่อ



                         การวิจัยเรื่อง “บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาภูมิปัญญาท้องถิ่นตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจ

                  พอเพียง ต าบลโคกมั่งงอย อ าเภอคอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ” เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative
                  Research) มุ่งเน้นการใช้กระบวนการเก็บรวบรวมข้อมูลสัมภาษณ์เชิงลึกผู้สูงอายุเกี่ยวกับบทบาทในการ

                  ถ่ายทอดความรู้ ประสบการณ์ ภูมิปัญญาท้องถิ่นแก่สังคมชุมชน รวมถึงสภาพปัญหาอุปสรรคในการ
                  ด าเนินงานการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น และข้อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาท้องถิ่นให้เป็นฐานการสร้าง

                  รายได้ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อจัดท าข้อเสนอและเชิงนโยบายการจัดสวัสดิการผู้สูงอายุ ดังนั้น

                  เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึก และวิธีการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participator Action Research : PAR)
                  ซึ่งเป็นรูปแบบการวิจัยที่ประยุกต์เอาการวิจัยเชิงปฏิบัติการ (Action Research) กับการวิจัยแบบ

                  มีส่วนร่วม (Participatory Research) ผสมเข้าด้วยกัน

                         ประชากรที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นประชาชนผู้สูงอายุที่อาศัยอยู่ในต าบลโคกมั่งงอย อ าเภอ
                  คอนสวรรค์ จังหวัดชัยภูมิ ทั้งหมด 13 หมู่บ้าน กลุ่มตัวอย่างได้จากการสุ่มจากประชากรที่ก าหนดโดยวิธี

                  สุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง และก าหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง ดังนี้

                             1. ผู้ให้ข้อมูลสัมภาษณ์เชิงลึก จ านวน 10 คน ซึ่งเป็นผู้สูงอายุในชุมชนโดยก าหนดหมู่บ้านละ 2

                  คน เป็นเพศชาย 5 คน เพศหญิง 5 คน และกระจายช่วงอายุตามกลุ่ม ดังนี้ 1) ผู้สูงอายุวัยต้น (อายุ 60-69 ปี)

                  2) ผู้สูงอายุวัยกลาง (อายุ 70-79 ปี)  3) ผู้สูงอายุวัยปลาย (อายุ 80 ปีขึ้นไป)  จากจ านวน 5 หมู่บ้าน ได้แก่ 1)
                  บ้านโคกมั่งงอย (หมู่2)   2) บ้านโนนประดู่ (หมู่3)   3) บ้านหนองโน (หมู่4)   4) บ้านหนองโน(หมู่12)  และ 5)

                  บ้านโคกมั่งงอย (หมู่10) ซึ่งเป็นหมู่บ้านที่มีจ านวนประชากรผู้สูงอายุมากที่สุดในล าดับที่ 1-5

                             2. กลุ่มผู้เข้าร่วมสนทนากลุ่มย่อย (Focus Group Discussion) หรือประชาคมที่มีความ
                  เกี่ยวข้องกับการท างานด้านผู้สูงอายุซึ่งเป็นตัวแทนจากทุกภาคส่วน จ านวนประมาณ 30 คน


                         ผลการวิจัยพบว่า  บทบาทในการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น หรือการน าความรู้ถ่ายทอดสู่ชุมชน

                  เนื่องจากบุตรหลาน คนรุ่นใหม่ มองว่าการสืบทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น เป็นการท าที่ค่อนข้างยุ่งยาก และเมื่อ

                  ท าเสร็จแล้วสินค้ามีราคาถูก จึงท าให้การถ่ายทอดภูมิปัญญาสู่ชุมชนนั้น เป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้จ ากัด
                  อยู่แค่ในกลุ่มผู้สูงอายุเป็นส่วนใหญ่


                         ผลจากการค้นหาประเด็นปัญหาและหาแนวทางแก้ไขปัญหาโดยเลือกอาสาสมัครเพื่อเป็นตัวแทนเข้า
                  ร่วมกิจกรรมในการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม สามารถสรุปผลการวิจัยได้ ดังนี้

                             1. จากสภาพปัญหาที่เกี่ยวกับบทบาทด้านผู้ถ่ายทอด และผู้รับการถ่ายทอดภูมิปัญญาท้องถิ่น

                  ที่เปลี่ยนแปลงไปตามยุคสมัย จึงเห็นควรจัดท าเอกสารเผยแพร่ภูมิปัญญาท้องถิ่น ต าบลโคกมั่งงอย อ าเภอ







                                                              3
   1   2   3   4   5   6   7   8   9