Page 484 - kpi17721
P. 484

สำนักของการเชิดสิงโตโดยส่วนใหญ่จะปรากฏอยู่ 2 รูปแบบคือ สิงโตเหนือซึ่งนิยมเชิด

               เพื่อความบันเทิงในราชสำนัก โดยสิงโตเหนือจะมีสีแดง ส้ม เหลือง ขนตามลำตัวมีความยาวรุงรัง
               และมีหัวเป็นสีทอง มีลักษณะการเชิดแบบกายกรรม ในขณะที่สำนักสิงโตใต้มีลักษณะของการแสดง

               เชิงสัญลักษณ์ โดยส่วนใหญ่จะถูกนำมาใช้ในพิธีกรรมเช่น การขับไล่อันตราย และเรียกโชคลาภเข้ามา
               ส่วนตัวของสิงโตจะมีหลายสี ส่วนหัวและดวงตาของสิงโตจะใหญ่ บริเวณหน้าผากมีกระจก          ท้องถิ่นใจดี
                                                                                  5
               กลางศีรษะของสิงโตมีเขาอยู่ 1 เขาสำนักการเชิดสิงโตใต้มาจากมณฑลกวางตุ้ง   อย่างไรก็ตาม
               สำนักการเชิดสิงโตท้งสองนี้สามารถพบได้ทั่วไปในประเทศจีน


                     หากแต่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้รับอิทธิพลจากรูปแบบสิงโตใต้เพราะคนเชื้อสาย
                                                                       6
               จีนที่อพยพมาจากประเทศจีนตอนใต้เข้ามาในภูมิภาคนี้เป็นส่วนใหญ่  นอกจากนี้ หากจำแนกด้วย
               ลักษณะของการเชิดสิงโตแล้วจะมีทั้งการเชิดแบบโบราณคือเป็นเหมือนการแสดงกายกรรมต่อตัว

               การเชิดสิงโตแบบปีนกระบอกไม้ไผ่ แต่มีการพัฒนารูปแบบการเชิดขึ้นมาใหม่คือ การเชิดสิงโตบน
               เสาดอกเหมยที่ได้รับความนิยมในประเทศมาเลเซีย และไทยมาก ทั้งนี้การเชิดสิงโตบนเสาดอกเหมย

               ยังได้รับการบรรจุเป็นกีฬาประเภทหนึ่งด้วย การเชิดสิงโตบนเสาดอกเหมยถือเป็นการแสดงเชิง
               สัญลักษณ์ที่สิงโตถูกเชิดในท่ากินดอกเหมยจนอิ่มแล้ว จะคายดอกเหมยออกมาเพื่อแบ่งให้กับมนุษย์
               ได้รับประทานด้วย โดยมีความหมายว่าจะทำให้มนุษย์มีกินมีใช้กันถ้วนหน้า


                     ส่วนเสน่ห์ของการเชิดสิงโตที่สืบทอดกันมาตามประเพณีคือ ความพยายามทำให้การเชิดสิงโต
               มีลักษณะเหมือนสิงโตที่มีชีวิตจริงๆ โดยลีลาของสิงโตที่มาจากการเชิดนั้นเป็นส่วนสำคัญของ
               การแสดง โดยเฉพาะการกระโดดบนเสาให้ผู้ชมรู้สึกตื่นเต้นกับท่วงท่าสิงโตบนเสาดอกเหมยระหว่าง
               การแสดง เป็นตัวชี้วัดความสามารถของคณะเชิดสิงโตได้อย่างสำคัญ สำหรับคนที่เชิดสิงโตก็จำเป็น

               ต้องมีทักษะซึ่งมาจากการฝึกฝนมาพอสมควร โดยเฉพาะผู้ที่เชิดเป็นหัวและตัวของสิงโตจะต้องมี  การจัดการความขัดแย้งและการส่งเสริมสังคมสันติสุข
               ความแข็งแรง และยังต้องมีจินตนาการ ความมีไหวพริบ และความพร้อมเพรียงในการเลียนแบบ

               ท่าทางของสิงโตเชิดเพื่อความสวยงาม

                     นอกจากนี้ เสาดอกเหมยที่ใช้ประกอบการเชิดสิงโตนั้น มีความสูงต่างระดับกว่า 2 เมตร
               ซึ่งแต่ละเสาดอกเหมยมักจะมีความสูงไม่เท่ากัน ทั้งนี้ก็เพื่อให้การเชิดสิงโตมีความสวยงามอันเกิดจาก

               ลีลาการหลบหลีกและเคลื่อนย้ายจากเสาหนึ่งไปยังเสาอื่น โดยยังรวมถึงการโยกย้ายตัวของสิงโต
               การส่ายหางด้วยท่าทางที่คล่องแคล่ว องค์ประกอบทั้งหมดนี้ ถูกนับเป็นส่วนหนึ่งของการแสดงที่มี
               ความสวยงามตามแบบฉบับของการเชิดสิงโตซึ่งมีจุดประสงค์หลักคือการเลียนแบบสิงโตที่มีชีวิตจริงๆ


                      5   “การเชิดสิงโตจีน,” (ออนไลน์), (ไม่ปรากฎวันที่), แหล่งที่มา: https://www.gotoknow.org/posts/
               279491 (23 กันยายน 2559).
                      6   “การเชิดสิงโต,” (ออนไลน์), (ไม่ปรากฎวันที่), แหล่งข้อมูล: https://th.wikipedia.org/wiki/
               %E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B4%E0%B8%94%E0%
               B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%95 (23 กันยายน 2559).

                                                                             สถาบันพระปกเกล้า
   479   480   481   482   483   484   485   486   487   488   489