Page 205 - kpi15695
P. 205
คํ า พิ พ า ก ษ า น่ า รู้
ค ดี ป ก ค ร อ ง ข อ ง อ ง ค์ ก ร ป ก ค ร อ ง ส่ ว น ท้ อ ง ถิ่ น
ยอมรับรองแนวเขต และได้คัดค้านการรังวัดสอบเขตที่ดินพิพาทของ
นายอนันต์อันเป็นการใช้อำนาจตามมาตรา ๑๒๒ แห่งพระราชบัญญัติ
ลักษณะปกครองท้องที่ พระพุทธศักราช ๒๔๕๗ ประกอบกับมาตรา
๖๒ วรรคสาม แห่งพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน พ.ศ.
๒๕๓๔ ที่กำหนดให้นายอำเภอผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ มีหน้าที่ในการ
ตรวจตรารักษาที่สาธารณสมบัติของแผ่นดินที่ประชาชนใช้ประโยชน์
ร่วมกันแต่ผู้ใหญ่บ้านผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓ ไม่สามารถแสดงให้เห็นว่าผู้ฟ้อง
คดีได้นำรังวัดที่ดินพิพาทรุกล้ำทางสาธารณประโยชน์ตรงตำแหน่งไหน
ในสภาพพื้นที่จริง และจากเจ้าพนักงานที่ดินผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ที่ทำการ
สอบสวนไกล่เกลี่ยคู่กรณีตามมาตรา ๖๙ ทวิ แห่งประมวลกฎหมายที่ดิน
กรณีที่ผู้ฟ้องคดีและผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓ ไม่อาจตกลงกันได้ เจ้าพนักงาน
ที่ดินผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ จึงมีหนังสือที่ ขก ๐๐๑๙.๓/๒๑๐ ลงวันที่ ๗
มกราคม ๒๕๔๗ แจ้งนายอนันต์ผู้ฟ้องคดีให้ใช้สิทธิฟ้องคดีต่อศาล
ภายในเก้าสิบวันนับแต่วันที่ได้รับแจ้ง ถ้าไม่มีการฟ้องคดีภายในกำหนด
เวลาดังกล่าวให้ถือว่านายอนันต์ไม่ประสงค์จะดำเนินการต่อไป ดังนั้น
ในการพิจารณาพิพากษาคดีของศาลคงมีประเด็นต้องพิจารณาให้ได้
ความว่า ที่ดินพิพาทเป็นของนายอนันต์ผู้ฟ้องคดีตามคำฟ้องหรือไม่
จึงเป็นกรณีพิพาทอันเกี่ยวกับสิทธิในที่ดินระหว่างคู่กรณี จึงอยู่ใน
อำนาจพิจารณาพิพากษาของศาลยุติธรรม การที่ศาลปกครองชั้นต้น
มีคำสั่งไม่รับคำฟ้องไว้พิจารณาและให้จำหน่ายคดีออกจากสารบบความ
นั้น ชอบแล้ว
จึงมีคำสั่งยืนตามคำสั่งของศาลปกครองชั้นต้น
19
