Page 177 - kpi11530
P. 177

คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
                                                               คำพิพากษา“ใน”คดีปกครองขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น


              เทศบาลฯ ได้พิจารณาอุทธรณ์ของผู้ฟ้องคดีแล้ว เห็นว่านายกเทศมนตรีสั่ง

              ลงโทษเหมาะสมแล้ว จึงมีมติยกอุทธรณ์ ผู้ฟ้องคดีเห็นว่าคำสั่งลงโทษ
              ผู้ฟ้องคดีไม่ชอบด้วยกฎหมาย เนื่องจากการดำเนินการลงโทษของนายก
              เทศมนตรีไม่ถูกต้องตามขั้นตอนของกฎหมาย จึงได้มายื่นฟ้องคณะ
              กรรมการพนักงานเทศบาลจังหวัดสมุทรปราการ ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ นายก
              เทศมนตรี ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ และปลัดเทศบาล ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓


                    ขอให้ศาลมีคำพิพากษาหรือคำสั่ง ดังนี้
                     ๑.  เพิกถอนคำสั่งของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ที่ ๓๑๕/๒๕๔๗ ลงวันที่

                        ๒๖ ตุลาคม ๒๕๔๗
                     ๒.  เพิกถอนมติของผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ ในการประชุมครั้งที่ ๒/
                        ๒๕๔๘ ลงวันที่ ๒๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘


                    ศาลปกครองชั้นต้นพิจารณาแล้วเห็นว่า ข้อเท็จจริงตามคำฟ้องผู้ถูก
              ฟ้องคดีที่ ๓ มิได้เป็นผู้ออกคำสั่งลงโทษผู้ฟ้องคดี จึงไม่มีข้อพิพาทระหว่าง
              ผู้ฟ้องคดีกับผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓ ตามมาตรา ๙ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้ง

              ศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ จึงมีคำสั่งไม่รับ
              คำฟ้องเฉพาะประเด็นที่ฟ้องผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓ และรับคำฟ้องในประเด็น
              ที่ฟ้องผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๑ และผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ ไว้พิจารณา


                    ผู้ฟ้องคดียื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลปกครองชั้นต้นที่ไม่รับ
              คำฟ้องบางข้อหาไว้พิจารณา ความว่า ผู้ฟ้องคดีประสงค์จะฟ้อง
              ปลัดเทศบาล ผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓ ตามที่ยื่นฟ้องไว้ต่อศาลปกครองชั้นต้น
              เนื่องจากผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๓ เป็นผู้บังคับบัญชาของผู้ฟ้องคดีใช้อำนาจ

              โดยมิชอบ กลั่นแกล้ง ข่มขู่ผู้ฟ้องคดีมาตลอด ซึ่งผู้ฟ้องคดีได้แจ้งความไว้
              ต่อพนักงานสอบสวนสถานีตำรวจภูธรกิ่งอำเภอบางเสาธงแล้ว ผู้ฟ้องคดี
              ไม่ประสงค์ฟ้องผู้ถูกฟ้องคดีที่ ๒ แต่เนื่องจากเป็นผู้ลงนามในคำสั่งลงโทษ

              จึงฟ้องมาด้วย



                วินัย
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182