Page 113 - kpi11663
P. 113
112
องค์การบริหารส่วนตำบลอ่าวนาง มุ่งเน้นการบริหารงานอย่างเป็นระบบและต่อเนื่อง
เพื่อให้บรรลุวิสัยทัศน์ขององค์กร คือ “ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดี เน้นการมีส่วนร่วมของชุมชน
บนพื้นฐานสภาพแวดล้อมและเมืองน่าอยู่ พร้อมเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่ยั่งยืน” โดยมุ่งหวังให้ตำบล
อ่าวนางมีความเจริญทุกด้านอย่างสมดุล ทั้งด้านการศึกษา สาธารณสุข เศรษฐกิจ และสังคม
บนพื้นฐานของความหลากหลายและความแตกต่างของลักษณะเมืองและประชากร ซึ่งมีทั้งสังคม
แบบชนบท สังคมแบบกึ่งเมือง และสังคมเมือง ประชากรมีทั้งประชาชนพื้นถิ่นดั้งเดิม ประชาชน
ที่อพยพย้ายถิ่นฐานมาประกอบอาชีพภาคบริการและใช้แรงงาน ผู้ประกอบการต่างถิ่นที่เข้ามา
ประกอบธุรกิจที่เกี่ยวเนื่องกับการท่องเที่ยว
ด้วยเหตุนี้ องค์การบริหารส่วนตำบลอ่าวนาง จึงต้องเสริมสร้างความสมานฉันท์ให้แก่
ประชาชนในการอยู่ร่วมกันระหว่างคนและสังคมที่มีความแตกต่างหลายหลาย ให้สามารถ
อยู่ร่วมกันได้โดยสันติสุข โดยได้เปิดโอกาสให้เกิดการปฏิสัมพันธ์กันระหว่างภาครัฐ ภาคเอกชน
และภาคประชาสังคม เป็นการแลกเปลี่ยนและสร้างความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เกิดการทำงาน
ร่วมกัน บนพื้นฐานของความเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน สร้างสำนึกรักท้องถิ่น สร้างคุณค่าทางจิตใจ
เรียนรู้ที่จะ “ให้” และ “รับ” อย่างมีคุณค่า ตลอดจนการแบ่งปันกันอย่างมีความสุข เพื่อขับเคลื่อน
ไปสู่เป้าหมายทางด้านการสร้างสังคมแห่งความสันติสุขและความสมานฉันท์ โดยองค์การบริหาร
ส่วนตำบลอ่าวนาง มีแนวคิดและหลักการบริหารที่สำคัญ ดังนี้
1. การให้ความสำคัญกับทุกมิติของความหลากหลายอย่างเท่าเทียมกัน
2. การทำงานโดยใช้หลักการมีส่วนร่วมจากทุกภาคส่วนอย่างแท้จริงทั้งภาครัฐ และเอกชน
เพื่อเสริมสร้างความสมานฉันท์ของคนในพื้นที่ท้องถิ่น และบุคคลที่ย้ายถิ่นฐานเข้ามา
อาศัยอยู่
3. การนำหลักคำสอนของแต่ละศาสนาที่ประชาชนนับถือศรัทธา มาเป็นเครื่องยึดเหนี่ยว
ทางจิตใจ และเป็นเครื่องมือในการเสริมสร้างความเข้าใจและความสัมพันธ์อันดี
ระหว่างกัน เนื่องจากในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลอ่าวนางนั้นมีความแตกต่างทาง
ศาสนา ซึ่งส่วนมากนับถือศาสนาอิสลามมากถึง 90% ส่วนศาสนาพุทธและคริสต์นั้น
เป็นลำดับลองลงมา
4. การประยุกต์ใช้กิจกรรมทางศาสนา ประเพณี และอัตลักษณ์ของท้องถิ่น ให้เป็นเมือง
น่าอยู่ เพื่อสันติสุขและความสมานฉันท์ เพื่อแสดงถึงความเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่น
ของคนในพื้นที่และคนนอกพื้นที่
รางวัลพระปกเกล้า’ 60
