Page 307 - 22221_Fulltext
P. 307

0



                     เทศบาลตำบลก้อร่วมกับภาคีเครือข่ายในการช่วยลดปัญหาความเดือดร้อน และพัฒนา
               คุณภาพการอยู่อาศัยของครัวเรือนยากจนผู้มีรายได้น้อย ผู้พิการ ผู้สูงอายุ เพื่อให้มีคุณภาพ
               ชีวิตที่ดีขึ้น รวมทั้งเป็นพื้นฐานสำคัญในการลดความเหลื่อมล้ำ สร้างความเป็นธรรมในสังคม

               ที่จะให้ชุมชนท้องถิ่นเป็นหลักในการจัดการตนเอง รวมทั้งลดความเหลื่อมล้ำของผู้ด้อยโอกาส
               สร้างกระบวนการการเข้าถึงบริการภาครัฐ เช่น บริการลงทะเบียนบัตรสวัสดิการแห่งรัฐ
               ลงทะเบียนผู้พิการ ฯลฯ สร้างความเท่าเทียมให้ผู้พิการและผู้ด้อยโอกาส โดยการสร้าง
               โครงสร้างในพื้นที่ตำบลก้อตามแบบอารยสถาปัตยกรรม การเสริมสร้างพลังคนพิการ
               สร้างโอกาสและความเท่าเทียมทางสังคมโดยการจ้างงานผู้พิการในสถานประกอบการ

               สร้างทักษะทางเลือกความมั่นคงทางอาชีพให้กับผู้ด้อยโอกาส

                     ในปีงบประมาณ พ.ศ.2563 เทศบาลตำบลก้อได้ดำเนินการก่อสร้างบ้านและปรับปรุง
               ซ่อมแซมที่อยู่อาศัยให้กับผู้ยากไร้ ผู้พิการ จำนวน 6 หลัง คือ นางวรรณิการ์ อินตา หมู่ 1,
               นายสุรวัชร สุ่มผง หมู่ 2, นายประดิษฐ์ ยศลูน หมู่ 2, นายเอกพล มนน้อย หมู่ 4, นางดาวัน

               สุยะมัน หมู่ 2, นางอ้อยใจ ศรีวิชัย หมู่ 4

                     ทั้งนี้เทศบาลตำบลก้อได้ริเริ่มโครงการ สร้างบ้าน สานพลัง สู่สังคมแห่งความเท่าเทียม
               โดยเริ่มมีการสร้างบ้านให้แก่กลุ่มเปราะบางหลังแรกตั้งแต่ปี พ.ศ. 2556 จนปัจจุบันปี

               พ.ศ. 2564 ระยะเวลาทั้งหมด 8 ปี รวมทั้งหมด 69 หลัง

               โครงการเสริมสร้างความเป็นธรรม ลดความเหลื่อมล้ำทางสังคม
               เพื่อคุณภาพชีวิตคนพิการในตำบลก้อ


                     ปัญหาเกี่ยวกับคนพิการได้รับความสนใจจากสังคมในวงกว้างมาเป็นเวลานาน ปัจจุบัน
               สถานการณ์ในตำบลก้อ พบว่า มีคนพิการ จำนวน 171 คน คนพิการร้อยละ 70 มีฐานะ
               ยากจน มีความขาดแคลนปัจจัยในการดำรงชีพ มักเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรัง ถูกทารุณกรรม

               มีภาวะซึมเศร้า นอกจากนี้คนพิการยังขาดผู้ดูแลและมีความยากลำบากในการดูแลตนเอง
               ซึ่งส่วนใหญ่ได้รับสวัสดิการค่ารักษาพยาบาลจากรัฐเป็นหลักเงินเบี้ยความพิการไม่เพียงพอต่อ
               ความจำเป็นในการดำรงชีวิตในยุคปัจจุบัน ยังต้องการความช่วยเหลือด้านการเงินและ
               สวัสดิการอื่นๆ เพิ่มเติมจากภาครัฐ รวมทั้งคนพิการวัยแรงงานส่วนใหญ่ไม่ได้ประกอบอาชีพ

               การส่งเสริมอาชีพจากภาครัฐยังไม่ทั่วถึง และกลุ่มคนพิการไม่ได้รับการศึกษา จึงเห็นได้ว่า
               มีปัจจัยทางสังคมแตกต่างหลากหลายที่ส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของคนพิการ








             รางวัลพระปกเกล้า’ 64
   302   303   304   305   306   307   308   309   310   311   312